dinsdag 21 mei 2013

Over twijfels en realisme

Voor deelname aan cyclo's in Frankrijk is een medisch attest vereist.

Mijn huisdokter, tevens sportarts, verleende me dit in het verleden eerder makkelijk af. Hij beschikt immers over mijn medisch dossier. Omwille van mijn recente voorgeschiedenis wou hij dit jaar toch na enkele extra testen : bloedwaarden, cardiogram, sporttest...

Voor mij geen erg : iedere bijkomende bloedanalyse is wel opnieuw angstig afwachten en hopen dat er geen teken is van actieve kankercellen... doch anderzijds ook weer een geruststelling als je de bevestiging krijgt dat het ok is. Dat het hart even extra geverifiëerd wordt, dit stelt dan weer de huisgenoten tevreden... En ja dan was er ook nog die sporttest.

In het verleden keek ik steeds met grote verwachting uit naar een sporttest : het kennen van de juiste drempels van verzuring laat je immers toe om juister en dus beter te trainen.

Deze keer was het evenwel anders : tijdens het fietsen merkte ik dat mijn maximale hartslag beduidend daalde, dat mijn kracht sterk afnam, ... zodat ik vreesde dat ik wel eens zou schrikken van mijn nieuwe omslagpunt en vooral van de geproduceerde wattage bij dit omslagpunt.

Zonder deze uitslag op deze blog te ontleden : Mijn vrees werd bewaarheid! Omslagpunt niet alleen sterk gedaald, maar vooral ook de wattage hierbij met een 90tal punten.

Dit was echt slikken... en meteen waren de twijfels daar!

Is het wel verstandig om ook dit jaar opnieuw aan cyclo's te participeren, om het hooggebergte in te gaan, .... om mijn lichaam verder te pijnigen.

Ook en vooral vragen in de zin : Hoe komt dit?

Uiteindelijk werd er goed overlegd met de arts, en werden de belangrijkte vragen beantwoord :

1/ De aanpassing van de hartwaarden (daling max hartslag, omslagpunt, ...) zijn wellicht het gevolg van een combinatie van 1/ Emotionele dreun van de kanker 2/ Het wegnemen van de schildklier 3/ De medicijnen en hun bijwerkingen 4/ Het natuurlijke verouderingsproces 5/ Eénzijdig te trainen (enkel grote ritten) ...

2/ Deelnemen aan cyclo's mag zeker nog, doch hoge verwachtingen mag ik me hierbij niet stellen. Focussen op het uitrijden ipv het neerzetten van (voor mijn kunnen) sterke prestaties.

Of hoe ik vooral realist dien te zijn en te beseffen dat ik de voorbije 18 maand heel wat meemaakte, ook verouderde... en dus vooral blij dien te zijn dat ik nog aan fietsen toekom.

zaterdag 11 mei 2013

Waalse Pijl - Editie 2013

Voor vandaag stond een rustige Waalse Pijl geprogrammeerd.

Gezelschap en natuur beslisten er anders over ;-)

Van bij de start werd een treintje gevormd : Ex Prof Fabien De Waele als machinist, drie wagonnetjes cyclo4cancer en één grote wagon waar individuele renners inpikten, om meestal even later opnieuw af te haken. Hoedanook zowel de machinist als de overige cyclo4cancer fietsers hadden oor naar mijn verzoek om bij momenten het tempo te milderen :-)

Er was ook nog het weer : Bijzonder veel wind, al bleef het wel droog - op de laatste 15 km na.

De trein hield stand tot na de 2e bevoorrading. Toen vond de machinist met Thier de Coo, Haute Levée & Rosier zijn ideale speeltuin. Voeg daar de hevige stortbuien en toe... en dit resulteerde dat iedereen in ijltempo de finish op zocht!

Eens aangekomen was de zon weer van de partij zodat we toch nog even konden napraten : opnieuw een geslaagde tocht in goed gezelschap!



Een langer verslag is op Cyclo4Cancer, onder de rubriek verhalen, terug te vinden. In de rubriek fotoalbums zijn er meer foto's te zien.

donderdag 9 mei 2013

Klimclassic 2013 - Editie 2013





Deze rit werd gereden voor Cyclo4Cancer.

Het verhaal is dan ook op deze community terug te vinden : Cyclo4Cancer-website

zondag 5 mei 2013

Herstelrit na de Grinta Challenge 2013

Na de zware Grinta Challenge van gisteren, ... gevolgd door een leuke huwelijksreceptie te Kortrijk en een lekker diner te Deinze... werd gisterenavond besloten om op zondagmorgen toch niet deel te nemen aan de clubrit van de Nieuwenhovespurters. Het vertrekuur van 6u leek me te vroeg.

Vanmorgen vond ik dat een meer dan wijze beslissing. Heerlijk uitgeslapen en zo eens met gezin kunnen ontbijten : Heerlijk!!

Omdat de zon zich toch wel van haar beste zijde liet zien kon een fietstochtje niet uitblijven.

Al na enkele honderden meters besliste ik om er een gewoon herstelritje van te maken. De verzuring in de benen immers toch nog behoorlijk aanwezig.

Zo werd het een kort ritje 'Back to the roots' : Naar mijn geboortedorp Anzegem. Dit dorpje dat we ook wel een poort naar de Vlaamse Ardennen mogen benoemen is echt landelijk en dus aangenaam fietsgebied. Bovendien ook steeds garant voor het bekomen van wat extra hoogtemeters.

Al was het niet voor die hoogtemeters dat ik richting Anzegem fietste. Neen, op deze lazy sunday wou ik wel even dag zeggen tegen mijn ouders. Steeds een leuk moment, en zo konden ook zij de fietskledij van Cyclo4Cancer even keuren. Mooi en klassevol was hun verdict. Daar kon ik me best in vinden.

Na deze stop dan rustig verder gefietst tot één van de Anzegemse toppen :



En er wat plaatjes gemaakt :



Vervolgens opnieuw huiswaarts gefietst om er met nauwelijks 35km van de fiets te springen.

Met een gemiddelde hartslag van nauwelijks 100 tellen : een pure herstelrit. Opdracht volbracht :-)

zaterdag 4 mei 2013

Grinta Challenge 2013

De Grinta Challenge 2013 was de eerste manifestatie waar nogal wat Cyclo4Cancer sympathisanten hun opwachting maakten.

Het verslag van deze challenge wordt dan ook op Cyclo4Cancer gepubliceerd.

woensdag 1 mei 2013

1 Mei - Fietstocht naar zee

In België is de eerste mei, als feestdag van de Arbeid, een verlofdag en dus wordt er her en der een toertocht georganiseerd.

De toertocht waar ik de voorbije jaren op één mei aan deelnam was Mons-Chimay-Mons. Een leuke organisatie, ... alleen op een zwaar parcours en toch ruim 200km. Omdat de conditie niet optimaal is opteerde ik daarom vandaag voor een rustige duurtraining.

Iets langer uitgeslapen dan gewoonlijk... heb nu éénmaal wat meer slaap nodig sedert de kanker me overviel. Na een heerlijk ontbijt even na 10u00 vertrokken. Voordeel van dit late vertrekuur was dat de zonnestralen zich echt wel lieten voelen... Heerlijk gewoon na die strenge winter!

Langs het kanaal richting Roeselare om er vervolgens koers te zetten richting Diksmuide. Al snel moest ik hier terugdenken aan mijn deelname aan de Freddy Maertens Classic in 2007. Toen was het echt koersen geblazen vanuit Diksmuide naar Middelkerke. Een cyclo van ruim 200km met behoorlijk wat hoogtemeters in het Heuvelland en net over de grens in Frankrijk. Uiteindelijk werd het mijn beste resultaat ooit in een cyclo : 5e, net na mijn clubmakker Dieter, en aan een gemiddelde snelheid van 34km/u. De benen voelen vandaag evenwel niet zo goed - zoals in 2007 - aan zodat ik op een rustiger tempo richting de kust fiets.

Er is echt geen wolkje aan de lucht en het is genieten tot in Nieuwpoort. Van hieruit rijd ik richting Oostende waar ik nu wel een harde Noorderwind als hindernis krijg. Het is echt boksen en vechten tegen de wind... mijn snelheid daalt maar het deert me niet : ik amuseer me gigantisch.

Na Oostende volgt Bredene... Ik besluit dat mijn gevecht met de wind lang genoeg geduurd heeft en keer het stuur richting het Oosten... Dit wordt een zijwind en is beduidend aangenamer.

Eénmaal in Brugge volg ik even het parcours van de loopkoers die ik deze winter in Brugge liep en kom zo op de markt terecht... Wat een drukte! De historische stad doet opnieuw zijn naam als publiekstrekker voor dagjestoeristen alle eer aan! De drukte is evenwel niet wat ik zoek zodat ik al snel via de kasseistraten deze provinciehoofstad verlaat.

Vanaf nu wordt het wat flirten met de provinciegrens : Ter hoogte van Knesselare zet ik koers naar Aalter om van hieruit opnieuw naar het Zuiden te fietsen.

Ruiselede, Tielt en Wakken volgen snel... de rugwind duwt me quasi naar huis.

Heerlijk want inmiddels heb ik er toch een 150km op zitten, ... en vanaf nu wil ik ook wel snel thuis zijn.

Vanavond komen vrienden niet alleen hun fietskledij ophalen, ... maar hebben we ook een gezamenlijk bezoek aan de frituur op de agenda staan. Na deze vijf uur fietsen (net 30km/u gemiddeld) sta ik me deze uitspatting nu éénmaal graag toe!