Vanmorgen vond ik dat een meer dan wijze beslissing. Heerlijk uitgeslapen en zo eens met gezin kunnen ontbijten : Heerlijk!!
Omdat de zon zich toch wel van haar beste zijde liet zien kon een fietstochtje niet uitblijven.
Al na enkele honderden meters besliste ik om er een gewoon herstelritje van te maken. De verzuring in de benen immers toch nog behoorlijk aanwezig.
Zo werd het een kort ritje 'Back to the roots' : Naar mijn geboortedorp Anzegem. Dit dorpje dat we ook wel een poort naar de Vlaamse Ardennen mogen benoemen is echt landelijk en dus aangenaam fietsgebied. Bovendien ook steeds garant voor het bekomen van wat extra hoogtemeters.
Al was het niet voor die hoogtemeters dat ik richting Anzegem fietste. Neen, op deze lazy sunday wou ik wel even dag zeggen tegen mijn ouders. Steeds een leuk moment, en zo konden ook zij de fietskledij van Cyclo4Cancer even keuren. Mooi en klassevol was hun verdict. Daar kon ik me best in vinden.
Na deze stop dan rustig verder gefietst tot één van de Anzegemse toppen :
En er wat plaatjes gemaakt :
Vervolgens opnieuw huiswaarts gefietst om er met nauwelijks 35km van de fiets te springen.
Met een gemiddelde hartslag van nauwelijks 100 tellen : een pure herstelrit. Opdracht volbracht :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten