zaterdag 28 mei 2011

Toertocht "La Chouffe"

Sedert enkele jaren bundelt Golazo de mooiste fietstoertochten in een cyclingtour.  Dit initiatief is een succes : De jaarlijks toenemende deelnemersaantallen aan hun organisatie bewijzen dit!  De redenen hiertoe zijn niet ver te zoeken : Men combineert een prima organisatie (vlotte (online) inschrijving -bewegwijzering - seingevers...) met uitstekende bevoorradingen (enkel aan de Davitamon kunnen ze niet tippen) en prachige parcours!

'La Chouffe' was één van de toertochten die net omwille van het mooie parcours op mijn verlanglijstje stond.  In tegenstelling tot het gros van de toertochten in Wallonië die het parcours van LBL doorkruisen biedt deze tocht immers een mooi alternatief met andere hellingen in Luxemburg en Duitstalig België.

Vandaag zou ik hem toevoegen aan mijn eigen palmares! 

De Nieuwenhovespurters opteerden met 'Moen-Vloesberg-Moen' voor een toertocht langs gekende wegen zodat ik alleen de 'La Chouffe' uitdaging zou aangaan.   Alhoewel dat 'alleen' een relatief begrip is, ... één van de voordelen van de nieuwe sociale media is dat gelijkgestemden vlot kunnen afspreken.

Voor vandaag had ik daarom afgesproken met het MerijenMarmotte-Team uit Deinze.  Helaas was ik iets later wakker dan voorzien, zodat ik omstreeks 5u30 reeds een smsje stuurde dat ze niet op mij hoefden te wachten.  Vriendelijk dat ze het aanboden, ... doch ik hou er zelf niet van om een laatkomer op te wachten, en wou dit dan ook niet zelf op mijn conto schrijven.

Toen ik de parkeerplaats van Houffalize kwam opgereden stonden zij reeds vertrekkensklaar.  Ik zag hen nog nipt vertrekken, keek op het uurwerk... schreef me zelf bliksemsnel in, om met een achterstand van 19 minuten tevens te starten.

Van bij de start de gashendel opendraaien dan maar : wellicht slaag ik erin om hen bij één van de bevoorradingen bij te benen :-)

De eerste 6km liepen in dalende lijn, ... in combinatie met wat rugwind slaagde ik erin om vlot over alle eerdere starters heen te gaan.  Te Webrin kreeg ik de eerste hoogtemeters te verwerken : ik hield mijn trapfrekwentie op 100, ... en de snelheid vrij hoog.  Hm ga ik nu te snel van start?  Ongetwijfeld wel... maar eens bij het MerijenMarmotte-team aangekomen kan ik ongetwijfeld in hun spoor recupereren dacht ik bij mezelf.  Terwijl ik tientallen fietsers inhaalde bleven er 2 andere wielertoeristen in mijn buurt.

Samen met hen dan maar op zoek naar de volgende hellingen van de dag : de 3km lange Cte du Barrage de Nisramont en de 4.6km lange Cte de la Haussire in La Roche.  Deze laatste helling is - althans volgens Cotacol - de zwaarste helling van België.  Hier was er een tijdsmeting.  Pas bij het opdraaien van de Haussire herinnerde ik me dat ik tijdens de Vélomediane Criq hier reeds naar boven zwoegde.  Op een constant tempo dan maar naar boven.  Uiteindelijk realiseerde ik hier de 142e tijd op 2362 deelnemers.

Kort hierna volgde een 1e bevoorrading.  Even rondkijken of ik de blauwe teamuitrusting van Merijenniezere kon ontwaren... Neen : opnieuw op het carbonnen ros en de gashendel volledig open nu. 

Het voordeel van de vele deelnemers was dat ik continu een mikpunt had : van groepje naar groepje fietsen : heb blijft me een kick geven ;-)  Ook de hellingen van Samrée en Odeigne werden vlot overwonnen.

Aan de tweede bevoorrading te Lierneux zag ik David en Dirk staan.  Schitterend eindelijk het merijenmarmotte-team bijgebeend ;-)  Samen met hen en nog drie andere fietsers van deze vriendenclub zou ik deze tocht verder afwerken. 

Minder geslaagd vond ik om de bevoorrading net voor de volgende helling te situeren : De cte de Lierneux.  Inmiddels kwam Marnix me begroeten.  Deze Nieuwenhovespurter fietste deze 160km samen met zijn vroegere club.  In het zog van deze club reden we naar de 4km lange Cte de Beho.  Na wat spielerei op deze helling koos ik samen met David, Dirk & co het hazepad.  We vervolgden met ons 6tal de tocht.

Na de hellingen van Maspelt en Ouberg schoven we aan bij de derde bevoorrading.  Voor mij was het inmiddels duidelijk > op de hellingen zou ik het vanaf nu rustig aan moeten doen.  Blijkbaar in de aanvang veel te veel krachten verbruikt.

De sympatieke MerijenMarmotte-leden lieten me in hun zog meedrijven : gelukkig want inmiddels was de wind behoorlijk hard komen opzetten. Thx @David & co voor hun kopwerk!

Niet dat we nu geen hoogtemeters meer op ons bord kregen : integendeel zelfs!  Nog vier hellingen waarbij dat de cte d'Espeler met zijn 5.6km de langste was.

Inmiddels kwam ik weer op krachten en kon ik ondermeer met Dirk wat ervaringen uitwisselen over 3Ballons, La Marmotte... want ieder heeft zijn eigen ervaringen over vroegere deelnames, maar ook vragen en onzekerheden over toekomstige uitdagingen.

Ter hoogte van de laatste bevoorrading zag ik Geert, mijn kamergenoot tijdens de recentste Mont Ventoux-Trip!  Hij nam samen met 2 andere collega's deel aan de korte afstand.  Veel tijd voor bijpraten was er niet.  David wenkte dat we koers zetten voor de finale.  Op naar onze La Chouffe!

Jawel na nog een helling kwamen we opnieuw aan te Houffalize, ... Niet om rechtstreeks naar de wagen te fietsen, wel om de laatste hoogtemeters van de dag te overwinnen : de 1.1km lange Rue de St Roch : max 20% - gemiddeld 11%.  Toch wel een stevige kuitenbijter op het einde, gelukkig kon ik in het spoor van een beresterke Steve blijven.  In ruil voor deze klim kregen we bovendien een tegoedbon voor een La Chouffe.

Een heel mooie rit, waarbij ik de rit op het criterium 'panorama tijdens de rit' op nr 1 in België plaats!

Nadien was het met David, Steve, Dirk, Eric & Antoon, napraten op een terrasje net voor het bekende hotel de Commerce.

Voor de volledigheid herneem ik hier de uitslag van het bergklassement :

  • Côte de la Haussire: 4100m - 6,12% - 142e op 2632 - na 30km


  • Ourberg (Côte de Weveler): 1900m - 4,98% - 168e op 1368


  • La Longue Virée (Côte du Mont): 3200m - 4,60% - 103e op 2919


  • Côte de Saint Roch: 1300m - 7,85% - 136e op 1631 - na 160km



  • Vooral tevreden dat er - althans op basis van deze uitslagen - weinig verval zat tussen begin en einde.

    zondag 22 mei 2011

    Clubrit "10 Bergen"

    Samen met Pascal werkte ik gisteren een rustige duurtraining af...  hierbij kon ik vaststellen dat de gemiddelde hartslag toch nog wat hoger was dan normaal.  Vermoedelijk een gevolg van de virale infectie van vorige week.

    Hoedanook vandaag was ik de derde dag op rij koortsvrij zodat ik de geplande clubrit voor mijn rekening kon nemen.  Bij de Nieuwenhovespurters stippelen we immers om beurt het parcours uit.

    Om de benaming van mijn clubrit "10 Bergenrit" alle eer aan te doen koos ik voor volgende kuitenbijters :
    1/ Beklimming Tiegemberg (vanuit Ingooigem)
    2/ Beklimming Grijsloke (langs Abeelstraat)
    3/ Beklimming Kwaremont (langs Patersberg)
    4/ Beklimming Kruisberg (langs kliniek)
    5/ Beklimming langs de visvijvers Nukerke
    6/ Beklimming Berg Stene (zijkant)
    7/ Beklimming Rijkeklei (St Blasius Boekel)
    8/ Beklimming Duisbeke (Mater)
    9/ Beklimming Abeelstraat (Mater)
    10/ Beklimming Koppenberg (Zijkant)
    11/ Beklimming Cte de Russeignies
    12/ Beklimming Tiegemberg (kant Demasure)
    Of in totaal 111km, 955 hm (na correctie).

    O ja : waarom 12 hellingen in de 10bergenrit?  Tja : de hellingen volgen elkaar zo snel op dat je in het profiel slechts 10 bulten terug vindt ;-)

    Naast de strijd tegen de hoogtemeters was er overigens ook een gevecht tegen de wind... Alvast dank aan Pascal D, Pascal W, Bjorn N, Stefaan en Yvan voor hun kopwerk!

    Een pittig ritje, en ongetwijfeld een goede training voor zij die straks toertochten in de Ardennen gaan fietsen.

    Hopelijk recupereer ook ik snel, en kan ik opnieuw voluit gaan in de komende weken.

    zondag 1 mei 2011

    Clubrit met Tiegembergbeklimming

    Voor de clubrit van heden stond een deelname aan de toertocht Kuurne-Brakel-Kuurne op het programma. 

    Vanuit onze klassieke startplaats te Nieuwenhove vertrokken we met een 20tal A-leden.  De naamgenoten Pascal - W & D - namen het kopwerk voor hun rekening en brachten ons via ondermeer Tiegem en Grijsloke naar Oudenaarde.  Bij deze eerste passage bleek al snel het pittige karakter van deze rit : voldoende hoogtemeters, en dit met een behoorlijke Oostenwind als extra uitdaging.

    Ter hoogte van de stad die voortaan als aankomstplaats van de RVV wil fungeren vond Pascal D het welletjes aan de kop.  Een blik op de flightdeck gaf inmiddels 25km aan.  In tegenstelling tot de voorbije weken waarbij Kurt de volledige rit aan de kop sleurde zouden we vandaag dus elk om beurt een stukje tegen de wind in beuken.  Vanuit de tweede rij schoof ik door en nestelde me naast Pascal W die nog even aan boord bleef.

    Vrij snel werd de zijkant van de Edelare ons voor de wielen geschoven : een nijdige helling met de mooie naam : Vlaamse Ardennen Dreef.  Na een afdaling van de Eikenberg volgden ter hoogte van Maarke Kerkem opnieuw wat hoogtemeters.  Om vervolgens over Schorisse naar de top van de Kruisberg te fietsen.  Pascal W had zich inmiddels ook laten uitzakken zodat Jurgen mij vervoegde.

    Van hieruit was het afdalen richting de voet van de Kapelberg waar de volgende klim op ons wachtte.  Inmiddels was het duidelijk > het parcours bracht ons quasi continu op het parcours van de Superklassieker... maar dit wel in tegengestelde richting.  Gezien het grote aantal deelnemers aan deze Superklassieker : vrij gevaarlijk om met groepen wielertoeristen in tegengestelde richting op deze smalle wegen te fietsen. 

    De groepsleiders gaven daarom het signaal om het parcours te verlaten.  Even nadenken, dan maar de nieuwe Kwaremont afdalen naar Ronse, en daar de weg richting Doornik nemen.  Men kon er zich blijkbaar in vinden want men volgde in ons spoor ;-)

    De provinciale weg tussen Ronse en Doornik bolt redelijk goed, we hadden de wind in het voordeel zodat we vrij snel de voet van de Mont St Aubert bereikten.  Deze klim namen we op een rustig tempo zodat we met quasi de voltallige groep de top bereikten.  Inmiddels had Samuel de plaats ingenomen van Jurgen. 

    Wat nu volgde was een leuke afdaling tot Molenbaix.  Inmiddels 55km kopwerk.  Ik liet me op mijn beurt uitzakken en werd vervangen door Bjorn V.

    Zij beiden menden de groep over Celles en Escanaffles naar Waarmaarde en Tiegem.  De wind was nog wat aangewakkerd... zodat het goed kijken was om in het spoor van deze sneltrein te blijven.

    Ter hoogte van Tiegem hielden we even halt om Bart te begroeten en wat toelichting te krijgen rond het parcours van de Tiegembergbeklimming tvv Kom Op tegen Kanker. 

    Vervolgens fietsten we dit kleine parcours op en rond het Vossenhol.... om nadien te genieten van en in de nabijheid van de dranktent.

    Een mooie rit die werd afgesloten met een deelname aan een goed initiatief!

    Meer info over dit initiatief : http://waregempoekex40.blogspot.com/