zaterdag 16 april 2011

Peter Van Petegem Classic

Hou ik er in het dagdagelijkse leven van om tradities te doorbreken, ... dan is dit bij het samenstellen van mijn fietsagenda niet het geval.

Reeds enkele jaren zweer ik bij een rustige opbouw naar RVV, waarna even traditiegetrouw enkele befaamde toertochten volgen : Rit van de Gouverneur - PVP Classic - Davitamon.

Voor vandaag stond dus de PVP Classic op het menu.

Omstreeks 7u00 kwamen we met een viertal Nieuwenhovespurters aan te Oudenaarde. Op de parking maakte ik me samen met Pascal D, Stefaan N & Bjorn V fietsklaar. Bij het afhalen van het fietsnr in de sporthal troffen we de vijfde Nieuwenhovespurter aan : Bjorn N.

Omstreeks kwart voor acht vertrokken we voor het uitgestippelde parcours van 145km.

Bjorn N & Pascal D leidden onmiddellijk de dans. In de 8km lange aanloop langs de Schelde zorgden ze voor een mooi tempo. Van bij de start lichtte op de flightdeck een "3" op als 1e cijfer.

Bij de Nederzwalmsesteenweg werd de brug omhooggespurt om even later links af te draaien. Via kleinere wegen - behoorlijk wat draaien en keren - werden we naar Zwalm gestuurd waar we de spoorweg dwarsten.

Via de eerste helling van de dag 'Makkegem' kwamen we in St Denijs Boekel terecht. Inmiddels een goede 20km op de teller. Tijd om samen met Stefaan ook wat kopwerk voor de rekening te nemen. We onderhielden het tempo en zorgden voor rustige beklimmingen van Pottenberg, Dorrebeekstraat & Elverenberg.

We menden de inmiddels uitgebreide groep in ons zog naar de 1e bevoorrading. Hier trof ik ook een bekende aan : collega Peter met wie ik in september naar de Franse Alpen trek. Overigens waren er onder de 5000 deelnemers aan deze PVP Classic 120 collega's. Een mooie opkomst zodat onze werkgever letterlijk en figuurlijk een tentje opsloeg aan de sporthal te Oudenaarde.

Onmiddellijk na deze bevoorrading wachtte ons de Veldeman. Deze klim te Brakel kent een geleidelijke aanloop... maar heeft zoals zo vaak het venijn in de staart : een nijdige 13%!

Zo kreeg ook ik het warm, want ondanks de aangekondigde 17° was het 's ochtends toch behoorlijk fris geweest. Nu volgenden enkele kleppers : Steenbeek, Berg Ten Houte & Fortuinberg : kuitenbijters met een maximale stijging rond de 20%.

Op iedere klim een zelfde scenario : Stefaan als primus. En dit telkens met mezelf en Bjorn V in zijn zog. Ook Pascal & Bjorn N volgden telkens snel.... Alleen had het reisbureau net op dat ogenblik enkele dringende vragen aan Pascal te stellen... Gsm-gerinkel bij het zwoegen op deze hellingen. Van een ideale timing gesproken ;-) Daarom hielden we boven op de volgende klim - de Abeele - even halt zodat Pascal in 'relatieve' rust de hotelboeking kon voltooien.

Net voor de Taaienberg werd het signaal gegeven om het tempo vrij te geven tot de volgende bevoorrading. Op de Taaienberg ontbond Stefaan zijn duivels. Ikzelf die de kasseien koos ipv het gootje kon helemaal niet volgen... bovengekomen was het dan ook de gashendel volledig opendraaien om Stefaan niet volledig uit het zicht te verliezen. Beide Bjorns & Pascal volgden in mijn spoor. Ik joeg de hartslag de hoogte in... een hopeloze situatie : voor mij zag ik op een goede 100m Stefaan fietsen, na mij op een zelfde afstand volgde enkel nog Bjorn V. Wat volgde was 10km zwoegen om dichterbij te komen : daar waar dit bij de beklimmingen van de Bovenstraat en de Kapelleberg leek te lukken... geraakte ik bij de uitlopers van deze laatste helling opnieuw het spoor bijster. Even verder werd ik opgehouden om de baan te dwarsen : Tja de verkeersveiligheid primeert natuurlijk. De talrijke seingevers langs het parcours leverden overigens prachtig werk af! Op de Wolvenberg dan nog maar eens diep in het krachtenarsenaal getast. Helaas terwijl ik afgepeigerd aan de bevoorrading aankwam stond Stefaan reeds aan te schuiven aan het buffet :-)

Na deze 10km 'spielerei' werd er in groep verdergefietst. De wind was inmiddels wat aangewakkerd en we volgden met zijn allen in het spoor van Bjorn N. Ook op de Korsele, de 15e helling van de dag, bleef hij het tempo onderhouden. Hierna was het in gestrekte draf naar de Varent. Op deze helling was het even kijken naar de fotografen... en hopen dat er straks mooie beelden op de site van sportograf volgen!

Aan de brouwerij van Ename konden we een laatste maal bijtanken : nee geen Ename wel wat sportdrank en enkele porties banaan.

Via de Caildenberg vervolgden we het parcours tot aan de Schelde. Eenmaal aan de rivier aangekomen was het even volgen in het spoor van de Merijenniezere-rijers, waar ondermeer David het kopwerk voor zijn rekening nam. Na het verlaten van het jaagpad, op de smalle wegen doorheen Zingem schoot het tempo opnieuw de hoogte in. Met een groep van een dertigtal wielertoeristen was het onder hoge snelheid en met veel draaien en keren aandachtig fietsen. Als niet behendige fietser zat er voor mij dan ook maar één iets op : zelf aan de kop van dit peloton gaan sleuren. Met een hartslag boven de overslag uit mende ik deze groep... even later gevolgd door Stefaan. Helaas was een Nieuwenhovespurter hier het slachtoffer van, hij diende de rol te lossen. Dus even wachten en samen naar de meet fietsen onder het motto 'samen uit/samen thuis'.

Een geslaagde rit onder een heerlijk lentezonnetje!

De digits : 146km - 30 avs.

Beeldmateriaal :

Geen opmerkingen:

Een reactie posten