dinsdag 14 juni 2016

To Strava or Not To Strava!

Eén van de grote verschillen tussen 2006 en 2016 is wat mij betreft toch hoe het internet, en met name de social media in al zijn facetten ons dagelijkse leven beïnvloedt.

Enkele WK's of EK's terug was het ondenkbaar dat men met een telefoon in de hand verslag zou uitbrengen, laat staan dat men er foto's zou nemen die men real-time zou verspreiden.

Ook de fiets-community omhelsde inmiddels de diverse vormen van social media.

De binnen onze fietsgroep meest gebruikte is wellicht 'Strava'. Deze toepassing laat toe om jouw fietstochten te registreren, te analyseren en te delen met jouw volgers. Een ideaal instrument ook om vooral jouw eigen progressie te zien... of je zelf uit te dagen tot het rijden van een bepaalde afstand in een bepaalde periode, of tot het realiseren van een bepaald aantal kilometers, hoogtemeters in bvb een specifieke maand. Doordat je ook foto's aan jouw ritten kan toevoegen is het meteen ook een tof fotoalbum om herinneringen op te halen.

Inmiddels pasten ook de electronica producenten zich aan deze nieuwe ontwikkeling aan. De diverse hartslagmeters laten toe om rechtstreeks (bluetooth/wifi) de trainingsgegevens op te laden. Al levert dit soms wel foutieve info op : zo registreerde ik tot voor kort mijn ritten En aan de pols (Garmin Fenix) En aan het stuur (Garmin Edge) waardoor mijn trainingskilometers plots dubbel werden gerekend... neen zo intelligent is de toepassing nog niet om 'dubbele gegevens' te herkennen. Af en toe mag er dus nog zelf tussengekomen worden.

Wat ook leuk is aan Strava zijn de klassementen : zo kan je zien wie er binnen jouw vriendengroep bvb het snelst de Mont Ventoux beklimt. Voor de sympathisanten van VZW Cyclo4Cancer gaat deze eervolle vermelding overigens naar onze webmaster : Proficiat Wouter :-)


Een andere aardigheid zijn de vele toepassingen die door externen aan Strava worden toegevoegd : Exstra.co en Relive.cc zijn er twee van. Deze worden in een volgende rubriek besproken.

De jongste weken was er in de pers ook melding van hoe men met Strava dient om te gaan. Tja, net zoals bij andere social media is het goed om te weten hoe het werkt : dat er privacy instellingen zijn die je zelf kan instellen, dat je in jouw reacties de nodige eerbied aan de dag legt...

Tot slot : Net zoals bij alle social media heb je ook de voyeurs : zij die zich wel registreren maar niets publiceren... ook dit kan uiteraard! Mijn ervaring is in deze evenwel dat enkel wanneer je 'geeft' je ook (waardevolle) feedback kan terugkrijgen. Toch is het aan ieder individu om zelf te oordelen hoe hij/zij met deze nieuwe media omgaat : of hoe we de persoonlijke vrijheid die het fietsen ons biedt ook in deze toepassingen terug vinden!

zondag 12 juni 2016

Flanders Field 2016

De Nieuwenhovespurters is de club waar ik bij aangesloten ben. Op zaterdag de grote toertochten fietsen, en op zondag ook bij de snelle clubritten aan sluiten is met de moeilijke recuperatie waar ik op deze blog eerder al over schreef geen realistische combinatie. De club organisaties - de openingsrally en de Flanders Field - daar teken ik uiteraard graag present!

Vandaag stond de Flanders Field op de agenda : traditiegetrouw kan je deze mooie toertocht door Vlaamse Ardennen en Zwalmstreek zowel op de zaterdag als de zondag van het vaderdagweekend fietsen.

Ik sprak samen met collega's en Cyclo4Cancer sympathisanten Nico & David af om voor het grootste traject (160km) te gaan.


Het werd uiteindelijk een tocht die meer dan de moeite waard was, maar die onder impuls van David aan een veel pittiger dan gepland tempo werd afgewerkt.

Het was lang geleden dat ik bij een grotere toertocht nog eens een gemiddelde boven de 30km/u realiseerde. Bekaf, maar tevreden!

De digits :

zondag 5 juni 2016

Gran Fondo Mont Ventoux 2016

Twee jaar terug fietste ik voor het eerst de GF Mont Ventoux.

Het was een super ervaring :

  • Kleinschalig wat synoniem staat voor 'no stress'
  • Schitterende natuur met de kale berg als absolute uitschieter... letterlijk en figuurlijk...
  • Regio die me toelaat om me volop uit te leven in mijn andere hobby : lekker eten en drinken!


Eind oktober tijdens de kalenderbespreking met de Gran Fondo Renners van Cyclo4Cancer gaf ik daarom aan deze uitdaging op de eigen agenda te plaatsen.  Andere sympathisanten beslisten ook deze reus van de Provence in hun planning op te nemen, doch opteerden - met een aansluitend verlof - voor La Cannibale.

Zo was ik ook voor de 2e Gran Fondo van het seizoen de enige vertegenwoordiger van het Cyclo4Cancer peloton.

Toch was ik er helemaal niet alleen... van bij het oprijden zag ik nogal wat Belgische nummerplaten op de parking van het hotel. En jawel : De delegatie van Granfondoteam.be zat in het zelfde hotel.

Het werd een super weekend : Ik doorkruiste de lokale dorpjes 'Bédoin, Carpentras, Beaumes de Venise, Vacqueyras, ...'. De heerlijke wijnen die de streek te bieden heeft werden geproefd en als lekker beoordeeld. Het was een moment van uitrusten aan het zwembad, lekker eten... Er werden ervaringen over diverse cyclo's met de renners uit het Granfondoteam.be uitgewisseld, ... en er was zelfs tijd om de professionele mailbox bij te werken : goed voor de gemoedsrust.

De ochtend van de Gran Fondo was het schrikken : Het onweer en het openzetten van de hemelsluizen zorgde rond 5u 's ochtends voor een bruusk ontwaken. Anderhalf uur later stelde ik tevreden vast dat enkel het natte wegdek nog naar die wolkbreuk verwees. Rond 7u15 fietste ik naar de start, waar tot mijn verwondering bleek dat mij een prioritair nummer was toebedeeld.

Na de gebruikelijke startceremonie vertrokken we rond 8u05. Al snel oordeelde ik dat ik me niet het pleuris zou fietsen, en liet het eerste peloton zijn krachten alleen verspillen. Ik had de indruk dat de aanloop anders was dan in 2014, dit werd 's avonds bij het zien van de afstand - 2km langer - bevestigd.

De klim van Bédoin naar de top wou ik rustig nemen. De rustige start bij de Gran Fondo St Tropez was me wel bevallen, en ik wou dit herhalen. Een zelfde ervaring als bij mijn deelname in 2014 wou ik bovendien zeker vermijden : toen kwam ik total loss over de finish : nu ik hier alleen was kon ik maar beter wat 'overschot' houden.

Zo kwam ik slechts na 1u38 - PR staat op 1u26 - over de top van de Ventoux, maar wel met een bijzonder goed gevoel. Dit goede gevoel kon ik tijdens de afdaling niet behouden, om de één of andere reden, kneep ik nog meer dan anders in de remmen... Na Malaucène - deze editie gelukkig geen spijkers - wel het gebruikelijke vagevuur : het tussenstuk tussen de beide Ventoux-beklimmingen is helemaal niet te onderschatten. Bij deze lus rond de berg zijn er heel wat hoogtemeters te verwerken, en dit niet steeds op een goed bollend wegdek.

Eénmaal in Sault was het toch wel met wat schrik naar de hemel kijken : de blauwe stralende hemel was inmiddels overgegaan in een dreigend donker wolkendek. Pas enkele kilometers aan het klimmen of de dikke regendruppels overvielen me, het regenjasje werd snel aangetrokken en ik fietste snel verder... tot Chalet Renard. Hier nam ik mijn tweede bevoorrading.

De afdaling naar Bédoin werd met het deels natte wegdek behoedzaam genomen, om vanuit het dorp opnieuw een eigen tempo richting de col de la Madeleine en de col de la Chaîne te ontwikkelen.

Na de 160e fietskilometer wist ik dat het zwaarste achter de rug lag en was het zo snel als mogelijk richting finish : na 7 uur fietsen kwam ik onder de finishboog door... om mijn 2e gouden cyclo-diploma van 2016 in ontvangst te nemen.

Tevreden dat ik ondanks het beperkte aantal trainingskilometers en dito conditie toch een - voor mijn mogelijkheden - goede prestatie leverde.



De digits van de rit :


Omdat beelden meer zeggen dan woorden :