zondag 27 maart 2016

Waarom ik als wielertoerist de toertocht Gent-Wevelgem boven de E3 verkoos!

We kunnen er helaas niet om heen!  België kreeg de voorbije week de zwaarste klap in ruim 70 jaar!

Zoveel onrecht, zoveel vernietigde levens, zoveel gebroken families...  

Voor zij die net als ik actief zijn op de diverse social media zullen de rollercoaster van emoties wel herkennen : van angst en medeleven over woede ... tot frustratie over de politieke recuperatie door ondermeer belangenverenigingen!

En toch gaat het leven verder, en zou er ook dit weekend gefietst worden!

Aanvankelijk een eenvoudige keuze : de weersvoorspellers gaven de beste voorspelling voor zaterdag : dag van Gent-Wevelgem!  Toen ik vernam dat ook E3 op zaterdag plaatsvond was er de twijfel... tot ik besefte dat Gent Wevelgem een passage door Ieper voorzag : de ultieme passage voor een ode aan de vrede!

Starten deed ik met 2 van de Cyclo4Cancer-kopmannen!  Cyclo4Cancer, een project voor hoop omwille van de mogelijkheden dankzij meer wetenschappelijk kankeronderzoek... vandaag werd het ook een beetje project van hoop op een betere wereld.

Eric en Hans hielden er van meet af aan een strak tempo op na.  Niet alleen hebben ze meer trainingskilometers in de benen, ze hebben nu éénmaal meer klasse.  Al snel besloot ik om daarom toch maar de 135km te fietsen.

Uiteindelijk miste ik deze afslag en bevond me dan toch maar op het parcours van de 220km.  Twee maal nam ik ter hoogte van het meest zuidelijke punt in deze tocht een verkeerde afslag waardoor het er uiteindelijk zelfs 226km zouden worden.

Het parcours was er evenwel één om duimen en vingers af te likken : alle hellingen rond de schreve, zoals de grensstreek in de westhoek wordt genoemd, werden aangedaan : witte, groene, rode, zwarte berg... uiteraard kwam ook de nieuwe zwaarste helling van België de zuidkant van Kemmelberg aan bod!

Dit alles maakte de rit, in combinatie met de kracht van de wind, bijzonder zwaar!  Maar het was het waard : het deed me terugdenken aan de Freddy Maertens Classic, één van de vroegere Belgische cyclo's (waar ik ooit met een 4e plaats - 220km aan 36km/u - mijn beste prestatie neerzette) die ook al deze hellingen in het traject voorzag!

Het moment van de rit was evenwel de passage aan de Mensenpoort te Ieper : wielertoeristen stonden ingetogen tot bezinning te komen... hier werd iedereen stil!

Gelukkig was er nadien een bevoorrading om even te bekomen, ... en de laatste 35km naar de finish aan te vatten.  Mijn krachtenarsenaal was inmiddels opgebruikt zodat ik me na het laten mee glijden in de eerste 70km ik ook voor de laatste 20km een groepje opzocht.  Al bij al 225km op de teller, waarvan ruim 135 alleen tegen de wind werd gebeukt : een goede training voor wat komen gaat!

Een impressie :

Geen opmerkingen:

Een reactie posten