Voor deelname aan cyclo's in Frankrijk is een medisch attest vereist.
Mijn huisdokter, tevens sportarts, verleende me dit in het verleden eerder makkelijk af. Hij beschikt immers over mijn medisch dossier. Omwille van mijn recente voorgeschiedenis wou hij dit jaar toch na enkele extra testen : bloedwaarden, cardiogram, sporttest...
Voor mij geen erg : iedere bijkomende bloedanalyse is wel opnieuw angstig afwachten en hopen dat er geen teken is van actieve kankercellen... doch anderzijds ook weer een geruststelling als je de bevestiging krijgt dat het ok is. Dat het hart even extra geverifiëerd wordt, dit stelt dan weer de huisgenoten tevreden... En ja dan was er ook nog die sporttest.
In het verleden keek ik steeds met grote verwachting uit naar een sporttest : het kennen van de juiste drempels van verzuring laat je immers toe om juister en dus beter te trainen.
Deze keer was het evenwel anders : tijdens het fietsen merkte ik dat mijn maximale hartslag beduidend daalde, dat mijn kracht sterk afnam, ... zodat ik vreesde dat ik wel eens zou schrikken van mijn nieuwe omslagpunt en vooral van de geproduceerde wattage bij dit omslagpunt.
Zonder deze uitslag op deze blog te ontleden : Mijn vrees werd bewaarheid! Omslagpunt niet alleen sterk gedaald, maar vooral ook de wattage hierbij met een 90tal punten.
Dit was echt slikken... en meteen waren de twijfels daar!
Is het wel verstandig om ook dit jaar opnieuw aan cyclo's te participeren, om het hooggebergte in te gaan, .... om mijn lichaam verder te pijnigen.
Ook en vooral vragen in de zin : Hoe komt dit?
Uiteindelijk werd er goed overlegd met de arts, en werden de belangrijkte vragen beantwoord :
1/ De aanpassing van de hartwaarden (daling max hartslag, omslagpunt, ...) zijn wellicht het gevolg van een combinatie van 1/ Emotionele dreun van de kanker 2/ Het wegnemen van de schildklier 3/ De medicijnen en hun bijwerkingen 4/ Het natuurlijke verouderingsproces 5/ Eénzijdig te trainen (enkel grote ritten) ...
2/ Deelnemen aan cyclo's mag zeker nog, doch hoge verwachtingen mag ik me hierbij niet stellen. Focussen op het uitrijden ipv het neerzetten van (voor mijn kunnen) sterke prestaties.
Of hoe ik vooral realist dien te zijn en te beseffen dat ik de voorbije 18 maand heel wat meemaakte, ook verouderde... en dus vooral blij dien te zijn dat ik nog aan fietsen toekom.
Johan, ik wens je veel succes voor de komende ritten en zoals je zelf schreef : focus op het uitrijden en realist zijn , was inderdaad niet min wat je de afgelopen maanden hebt meegemaakt .. ik duim mee vanop de zijlijn ..Groetjes, Sybille.
BeantwoordenVerwijderen