In België is de eerste mei, als feestdag van de Arbeid, een verlofdag en dus wordt er her en der een toertocht georganiseerd.
De toertocht waar ik de voorbije jaren op één mei aan deelnam was Mons-Chimay-Mons. Een leuke organisatie, ... alleen op een zwaar parcours en toch ruim 200km. Omdat de conditie niet optimaal is opteerde ik daarom vandaag voor een rustige duurtraining.
Iets langer uitgeslapen dan gewoonlijk... heb nu éénmaal wat meer slaap nodig sedert de kanker me overviel. Na een heerlijk ontbijt even na 10u00 vertrokken. Voordeel van dit late vertrekuur was dat de zonnestralen zich echt wel lieten voelen... Heerlijk gewoon na die strenge winter!
Langs het kanaal richting Roeselare om er vervolgens koers te zetten richting Diksmuide. Al snel moest ik hier terugdenken aan mijn deelname aan de Freddy Maertens Classic in 2007. Toen was het echt koersen geblazen vanuit Diksmuide naar Middelkerke. Een cyclo van ruim 200km met behoorlijk wat hoogtemeters in het Heuvelland en net over de grens in Frankrijk. Uiteindelijk werd het mijn beste resultaat ooit in een cyclo : 5e, net na mijn clubmakker Dieter, en aan een gemiddelde snelheid van 34km/u. De benen voelen vandaag evenwel niet zo goed - zoals in 2007 - aan zodat ik op een rustiger tempo richting de kust fiets.
Er is echt geen wolkje aan de lucht en het is genieten tot in Nieuwpoort. Van hieruit rijd ik richting Oostende waar ik nu wel een harde Noorderwind als hindernis krijg. Het is echt boksen en vechten tegen de wind... mijn snelheid daalt maar het deert me niet : ik amuseer me gigantisch.
Na Oostende volgt Bredene... Ik besluit dat mijn gevecht met de wind lang genoeg geduurd heeft en keer het stuur richting het Oosten... Dit wordt een zijwind en is beduidend aangenamer.
Eénmaal in Brugge volg ik even het parcours van de loopkoers die ik deze winter in Brugge liep en kom zo op de markt terecht... Wat een drukte! De historische stad doet opnieuw zijn naam als publiekstrekker voor dagjestoeristen alle eer aan! De drukte is evenwel niet wat ik zoek zodat ik al snel via de kasseistraten deze provinciehoofstad verlaat.
Vanaf nu wordt het wat flirten met de provinciegrens : Ter hoogte van Knesselare zet ik koers naar Aalter om van hieruit opnieuw naar het Zuiden te fietsen.
Ruiselede, Tielt en Wakken volgen snel... de rugwind duwt me quasi naar huis.
Heerlijk want inmiddels heb ik er toch een 150km op zitten, ... en vanaf nu wil ik ook wel snel thuis zijn.
Vanavond komen vrienden niet alleen hun fietskledij ophalen, ... maar hebben we ook een gezamenlijk bezoek aan de frituur op de agenda staan. Na deze vijf uur fietsen (net 30km/u gemiddeld) sta ik me deze uitspatting nu éénmaal graag toe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten