Medisch Rapport

Ik hou eraan iedereen te danken voor de talrijke sms/FB/twitter/mail/blog... -berichtjes : deze geven me moed!

Met dit blogbericht bezorg ik jullie een update :

De behandeling, in quarantaine, in het ziekenhuis te Waregem was in principe voorzien tot vrijdag. Gisterenochtend ontving ik het goede nieuws dat mijn inspanningen om deze opnameduur te verkorten resultaat opleverden. Of de diverse scans die gepland waren voor donderdagavond/vrijdagmorgen werden vervroegd naar woensdagmiddag.

Onmiddellijk een telefoontje naar het thuisfront : blij, maar ook stressy voor wat de uitslagen van de scans zouden brengen.

Even voor 16u00 was het zover : de eerste scan (zo een 40min) kon starten, nadien volgde een 2e scan (20min)... Een kort gesprek met de behandelende arts 'nucleaire geneeskunde' kon mijn stress niet wegnemen.

Opnieuw op de kamer kreeg ik bezoek van de behandelende artsen 'neus/keel/oren' & 'endicronologie'. Bij het verdict van de scans was opnieuw een domino-blokje in de verkeerde richting gevallen. De angst hiervoor besprak ik de dag voordien nog met mijn huisarts...

Inmiddels werd het dossier overlegd met de professoren van UZ Gent...

Om dit nieuwe domino-blokje beter te kunnen kaderen nog maar eens naar een andere scanner. Een spiksplinternieuw toestel waarmee dit ziekenhuis een 14tal dagen terug de pers nog haalde.

Even voor 18u een CT-Scan die al snel gevolgd werd door een nieuwe nabespreking : een beter resultaat dan verwacht.

Voorlopig kunnen we enkel hopen dat de behandeling van de voorbije dagen verdere vruchten afwerpt.

Positief is inmiddels dat ik gisteravond laat het ziekenhuis kon verlaten, ... de thuisverpleegsters van het wit-gele-kruis nemen even hun taak over. Blij om weer in de huiselijke omgeving te zijn, al zijn er nogal wat veiligheidsvoorschriften (afz slapen, eten, ...). Bovendien zijn zowel Marleen als de kids thuis :-)

Heel aangenaam verrast ben ik ook van de tijd die de dokters uittrokken voor duiding. Gisterenavond laat, nog een babbel gehad van meer dan een uur. Respect en Merci!

Op maandag heb ik weer een consult in het ziekenhuis.

La Marmotte 2012 : Parcourswijziging?

La Marmotte blijft een cyclo met grote aantrekkingskracht : Met ook in 2012, maximaal 7000 startplaatsen werden de inschrijvingen op 1 december geopend, om op de middag van 2 december reeds af te sluiten...

Velen startten inmiddels met de voorbereidingen : vragen naar trainingsschema's, accomodatie, ... vullen de diverse internetfora. Eén van de items op deze fora is een eventuele parcourswijziging.

Een verlenging van het parcours, of een extra hindernis, tijdens een toertocht/cyclo is zelden plezant, ... zeker niet indien deze vooraf niet werd ingecalculeerd...

Ook bij de behandeling van een ziekte is het niet leuk om een hindernis te zien opduiken. De ontgoocheling was derhalve groot toen het doktersteam mij donderdagavond meedeelde dat een extra behandeling noodzakelijk is.

Opgeven is evenwel geen optie zodat ik maandagmorgen voor een extra therapie (van vermoedelijk 5 dagen) in quarantaine ga.

Inmiddels wens ik jullie een Prettige Kerst toe!

Viva La Vida!!!



PS : O ja, voor zover mij bekend is er geen wijziging van het La Marmotte parcours voorzien.

Team Spirit

Een recente verklaring over de file-problematiek in België blijft me bij. Eén van de gevolgen van de files zou het inkrimpen zijn van het aantal beoefenaars ploegsporten, en meteen ook een verklaring geven voor het stijgende aantal lopers en fietsers.

De logica in deze verklaring is snel gevonden : indien men geen vast 'thuiskomst'uur kent wordt het moeilijk om zich te engageren voor vaste trainingsuren...

Is fietsen, en bij uitbreiding wielertoerisme, dan een individuele sport? Neen!

Fietsers zijn veelal aangesloten bij een bond, bij een club. Vlaanderen telt tal van clubs. Iedereen die tijdens de weekends zelf de pracht van bvb de Vlaamse Ardennen opzoekt is getuige van de vele wielertoeristenclubs. Deze clubs evolueren, kiezen voor vernieuwing. Dit uit zich tevens in meer discipline, zowel voor het verkeersreglement als voor de natuur, of in maatschappelijke engagement... Zo blijven zij aantrekkelijk!

De recente info-avond van de Waregemse club 'Nieuwenhovespurters' is een ander voorbeeld. Een mooie opkomst voor de voorstelling van de nieuwe kledij, dit dankzij een goede organisatie met aandacht voor belangen van club, leden en sponsors. Deze club is reeds jaren actief op velerlei fronten : eigen organisaties (MTB- & Fietstochten), jaarlijkse fietsreizen, ... Clubleden treffen elkaar tevens buiten de reguliere ritten : in de wintermaanden op zondagmorgen, in de zomermaanden bij gezamenlijke deelnames aan toertochten in binnen- & buitenland.

Of hoe je fietsers, wielertoeristen, bezwaarlijk onder het label 'individuele sporters' kan onderbrengen.

Een ander facet van het team is overigens ook vaak het gezin : partner en kinderen worden meegesleurd in dit enthousiasme, en zien hun papa of echtgeno(o)t(e) in het weekend zelden uitslapen. Of hoe ook het thuisfront een uiterst belangrijke rol speelt!

De voorbije weken ondervond ik een ander facet van het 'groepsgevoel' fietsen! De talrijke boodschappen van fietsers, naast collega's en familie, om mij een hart onder de riem te steken deden me echt deugd! Dank je wel!!

Inmiddels is de operatie achter de rug. Na een dagje op intensieve zorgen volgden drie dagen ziekenhuisverblijf, nu is het afwachten op de beslissing of al dan niet verdere behandeling nodig is. Hopelijk niet dan kan ik wellicht eind februari opnieuw op de fiets.

Viva La Vida!!

Change!

Inmiddels twee weken terug :

Een zondag zoals zo vele andere : 's morgens op de fiets, in de namiddag wat wandelen en een koffie drinken... 's avonds met het volledige gezin genieten van een kaasplank met een heerlijk flesje wijn. Net tijdens dit intieme familiemoment wordt het opgemerkt : een verdikking in mijn hals.

Ik wil de eigen diagnose, een vermoedelijke klier, bevestigd zien en ga op maandagmiddag snel even langs de huisarts. Een onmiddellijke doorverwijzing heb ik op zak... En toch: eerst nog een roadshow in Gent bijwonen, en ook op dinsdag staat een drukke dag te Brussel ingepland. Dan maar op woensdag naar het ziekenhuis.

Het gaat snel : bloedanalyse, echo, isotopenscan... afspraken met huisarts, endocrinologe en dr specialist 'neus-keel-oorziekten' volgen elkaar in ijltempo op... Inmiddels is de honger naar bijkomende informatie groot : tal van vragen voor de dokters op radiologie, nucleaire geneeskunde...

Een weekje later volgt de punctie... nu is het enkele dagen afwachten : op woensdag hoog tijd om mijn collega managers te verwittigen van mijn wellicht langere afwezigheid. Op donderdag informeer ik de overige collega's.

Donderdagmiddag : de druk van het werk valt van me af, vanaf nu moet ik me op mijn herstel focussen. Een bericht op facebook herinnert me aan de inschrijvingen voor La Marmotte & 3Ballons... nog steeds hoopvol op een positief resultaat schrijf ik me in.

Donderdagavond op het vtm-journaal : Een patiënte getuigt 'de ergste periode die ik ooit meemaakte is deze tussen tussen het nemen van de punctie en het krijgen van het resultaat' (Ter info : gemiddeld een 4à6 dagen).

Vrijdagmorgen : Helaas, niet het verhoopte verdict. De geplande chirurgische ingreep wordt vervroegd... de hoop om ook in 2012 op de Franse cyclo's aanwezig te zijn blijft.

Op deze blog kunnen jullie mijn gevecht naar de start van 3 Ballons/La Marmotte volgen! Meerdere collega's, vrienden staan er tevens aan de start. Slaag ik er niet in om zelf te fietsen dan zal ik hun bevoorrader van dienst zijn.

Viva La Vida!