woensdag 7 september 2011

Standplaats : Saint Jean de Maurienne > Col de Chaussy

Begin september ; voor velen synoniem met het, na de vakantie, opnieuw vervallen in de dagdagelijkse beslommeringen. Voor mezelf en 9 collega's daarentegen is dit de timing van onze jaarlijkse wielertrip!

Na eerdere uitstappen naar Bourg d'Oisans, Barcelonnette & Sault viel dit jaar de keuze op Saint Jean de Maurienne!

Op de middag waren we met zijn allen aanwezig in hotel St Georges. Een goed hotel met eigen parking en afgesloten fietsgarages!

Tijdens de lichte lunch op het terras bespraken we het fietsprogramma. Hieruit bleek dat voor deze middag de voor mij onbekende Col de Chaussy op het programma stond. Een 15tal km en ruim 1000 hm, ... of hoe de digits deze col op het niveau van een Alpe d'Huez plaatsen. Dit deed mij en ook de anderen al snel naar de fiets grijpen, even voor 15u vertrokken we in het zog van organisator Pat naar Montpascal, de voet van deze col. Onze twee begeleiders volgden in de Renault Espace.

Na nauwelijks 7 km mochten we aan de col beginnen. Vrij snel bleek deze weg een pure opeenvolging van haarspeldbochten. Evenzeer staat deze col synoniem voor een mooie afwisseling van stijgingspercentages : 6 à 13%. Hoedanook deze toch wel heavy start zorgde voor een aarzelend begin... zonder het te willen reed ik al snel even voor de groep uit, even wachten dan maar : Hans kwam naast mij fietsen, even later gevolgd door Jo. Inmiddels riepen de begeleiders ons wat aanmoedigingen toe, ... een tweede keer riepen ze 'Laat je maar eens gaan'... Tja meer dan dat hoefde ik niet te horen : in het zog van de Renault er een spurtje uitpersen dat was met de frisse benen geen moeilijke opgave.... Alleen : ik zat daar nu alleen te fietsen, en er volgden nog tien zware kilometers. Omdat ik opnieuw bijgehaald worden niet echt een leuke optie vond onderhield ik het hoge tempo.

Na 18 haarspeldbochten kwam ik aan in Montvernier. In dit gehucht was het links opdraaien en koers zetten naar de hogere regionen van deze col. Nu was het vooral een recht stuk weg met nauwelijks bochten. Dit impliceerde evenwel geen lager stijgingspercentage : nog steeds zag ik de percentages op de garmin rond de 10% fluctueren. Ik keek met enig ongeduld naar boven : waar bleef dit einde van deze col... Tja, als opwarmer onderschatte ik deze col toch. Meer en meer was het op karakter dat ik het tempo onderhield, en vroeg me af of deze inspanning geen te negatieve impact zou hebben op wat donderdag en vrijdag komen zou.

Eenmaal de top van 1533m in zicht kwam fietste ik doorheen een kudde schapen... en ontwaarde ik op een bank onze twee begeleiders. Exact 1u03 over de 15km & 1060hm : rekening houdend met de trage aanvangskilometers, was ik best tevreden. Na een kwartiertje bereikten ook de overige fietsers één voor één de top.

Tijd om de drinkbussen opnieuw bij te vullen :



In de afdaling kozen we voor de route over Hermillon ipv Montpascal... hier werd er nog even gekoerst. Ondermeer Kurt ontbond zijn duivels. Voor mij was het zwoegen om opnieuw in het spoor van de koplopers te komen, wat mij overigens enkel lukte op de hellende strook naar het centrum van Saint Jean de Maurienne. Hier vind je overigens ook de enige fietsenmaker van dit stadje : een absolute vakman!

Ook nu werden de troeven van het hotel uitgespeeld : nakaarten op het terras > een ideale afsluiter van een mooie eerste fietstocht!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten