donderdag 30 juni 2011

Countdown to la Marmotte : 2 days!

Nog 2 dagen voor La Marmotte...

Vooraleer effectief af te reizen naar Frankrijk, snel nog even terugblikken op de voorbije trainingen en deelnames.  Of hoe verliep mijn voorbereiding in de praktijk?

Starten gebeurde effectief op de 1e dag van het jaar.  Een nieuw jaar, een nieuwe inschrijving voor La Marmotte : vol goede moed dus!   Wou ik in het verleden niet toeleven naar één hoogtepunt, La Marmotte, dan stond dit voor 2011 nog meer voorop.  Ik fiets te graag om slechts naar één doel toe te leven... met de kans dat om welke reden dan ook de deelname niet kan doorgaan of tegenvalt...

De voorbereiding kende met deelnames aan de gebruikelijke klassiekers van de cyclingtour : Omloop Passage, Ename, ... een klassieke aanloop.  Op die wijze stoomde ik me klaar voor het eerste hoogtepunt van 2011 : de RVV 250km. 

Nadien passeerden ondermeer PVP Classic, Davitamon, Rit van de Gouverneur en de Grinta de revue.  Bij deze toertochten spraken we steevast met een viertal fietsers af, op die wijze was er naast de nodige gedrevenheid ook steeds een portie ambiance aanwezig.  Bovendien waren de weergoden ons telkens gunstig gezind : quasi geen regen, veel zon... enkel die dekselse wind speelde ons geregeld parten ;-)

Hierna volgde de cyclo-periode : Reeds in januari had ik een drietal gran fondo's geselecteerd : telkens met een behoorlijk aantal hoogtemeters (2000 à 3000) over een parcours van 170km.  Bij ieder van deze afspraken slaagde ik er in om een gemiddelde snelheid ad 30km/u te realiseren.  Op die wijze verzekerde ik me niet enkel van een gouden brevet (GF Ardennaise & GF Eddy Merckx) maar ook van een naar mijn kunnen mooie plaats in het klassement :
Steven Rooks Classic : 50e plaats
GF Ardennaise : 118e plaats
GF Eddy Merckx : 309e plaats

De sfeer bij deze cyclo's was bovendien superaangenaam, ... ook ideaal om wat andere fietsers te ontmoeten.

Via de cyclo's La Chouffe en Les Boucles de la Semois leerde ik ook de Ardennen nog beter kennen en bewonderen.  Beide toertochten staan nu reeds aangestipt voor volgend jaar!

In ieder van de vermelde toertochten of cyclo's ging ik telkens tot het uiterste... dit is nu eenmaal de aard van het beestje.  Uiteraard is dit nefast voor een topprestatie in La Marmotte... Doch dit is nu eenmaal (en zeker voor dit jaar) niet mijn doel.  Na mij op dit parcours in 2010 volledig leeg te hebben gereden (weliswaar in een nieuwe besttijd van 8u10 - inclusief glandon-afdaling) was ik overtuigd dat mijn vierde deelname de laatste was.  Achteraf bekeken wens ik mijn 'La Marmotte'-avonturen op een mooie, meer genietende manier, af te sluiten.  Ik besliste dan ook om niet in het eerste startvak te starten (ondanks een recent aanbod hiertoe)... Nee deze keer fiets ik La Marmotte als een toertocht... Hopelijk zonder pech & in droge weersomstandigheden.  Lukt het me op de Alpe eens rechtdoor en niet zigzaggend naar boven te fietsen, dan zal ik - ongeacht de gerealiseerde tijd - een tevreden fietser zijn.

PS : Morgen volgt in de rubriek 'Countdown to la Marmotte...' een bijdrage over de impact van La Marmotte op de regio.

woensdag 29 juni 2011

Countdown to la Marmotte : 3 days!

Nog drie dagen...

Hoog tijd om het parcours onder de loupe te nemen :

Starten gebeurt in Bourg d'Oisans, het stadje aan de voet van de Alpe op 750m hoogte.  Na een relatief vlakke aanloop van zo een 10 km start de eerste beklimming van de dag : Glandon, col buiten categorie.  Deze col is 25 km lang en brengt ons tot op een hoogte van 1932m.  Tijdens deze klim valt er wel een rustpunt te noteren : na 10km volgen enkele honderden vlakke meters een een korte afdaling. Onmiddellijk nadien is het snel schakelen naar de kleinste versnelling om de 11,5% steile passage door te komen.

Na de afdaling bevinden we ons reeds 60km ver op het parcours.  Wat nu volgt zijn relatief grote wegen tot St Michel de Maurienne.  Hier start de Télégraphe, col eerste categorie.  De sterkste stijging valt bij deze col in het begin te bespeuren : quasi 3km à 8%.  de volgende 9km zijn iets gematigder.  Nadien volgen 4km afdaling doorheen Valloire, om uiteindelijk aan de gevreesde Galibier, col buiten categorie, te starten.  Over 18km stijgen we van 1400m tot 2642m hoogte.  De laatste 8kms zijn behoorlijk zwaar te noemen : de ijlte van de lucht, en een gemiddelde stijging boven de 8%, laten ons naar lucht happen!

Bovengekomen bij de bevoorradingspost hebben we 114km op de teller.  Als beloning wacht een 45km lange afdaling tot ons vertrekpunt Bourg d'Oisans.  Vergis je evenwel niet ook in deze 'afdaling' vallen nog hoogtemeters te bespeuren... alsook enkele tunnels waar je ogen toch even dienen te wennen aan de duisternis!

De finish ligt niet aan de voet maar op de top van Alpe d'Huez, col buiten categorie.  13.5km klimmen dus waarvan de eerste kms de zwaarste zijn, stijgingspercentages boven de 10%.

Na 175km finish je onder luide aanmoedigingen voor de sporthal.  Indien de tijdsmetingen goed verliepen kan je binnen het kwartier je diploma met je vermelding van je eindtijd afhalen.

PS : Morgen volgt in de serie 'Countdown to la Marmotte...' een bijdrage over mijn voorbereidingen!

dinsdag 28 juni 2011

Countdown to la Marmotte : 4 days!

Nog vier dagen voor de Marmotte : velen zoomen vanaf nu in op hun streeftijd.  Dit is de tijd die men registreert over 153km van de 174km, of dus rekening houdend met de neutralisatie van de Glandon-Afdaling.  Omwille van deze neutralisatie zijn de 'oude' limiettijden met ruim een half uur verminderd.

Categorie A : Dames tot 34 jaar
- 110 deelnemers in deze leeftijdscategorie
- Gouden brevet indien men binnen de 9u27min finisht
- Zilveren brevet indien men binnen de 11u16min finisht

Categorie AB : Dames tot 49 jaar
- 141 deelnemers in deze leeftijdscategorie
- Gouden brevet indien men binnen de 9u41min finisht
- Zilveren brevet indien men binnen de 11u33min finisht

Categorie B : Dames vanaf 50 jaar
- 47 deelnemers in deze leeftijdscategorie
- Gouden brevet indien men binnen de 9u56min finisht
- Zilveren brevet indien men binnen de 11u51min finisht

Categorie C : Heren tot 29 jaar
- 701 deelnemers in deze leeftijdscategorie
- Gouden brevet indien men binnen de 7u53min finisht
- Zilveren brevet indien men binnen de 9u23min finisht

Categorie D : Heren tot 39 jaar
- 2140 deelnemers in deze leeftijdscategorie
- Gouden brevet indien men binnen de 8u13min finisht
- Zilveren brevet indien men binnen de 9u47min finisht

Categorie E : Heren tot 49 jaar
- 2865 deelnemers in deze leeftijdscategorie
- Gouden brevet indien men binnen de 8u39min finisht
- Zilveren brevet indien men binnen de 10u18min finisht

Categorie F : Heren tot 59 jaar
- 1329 deelnemers in deze leeftijdscategorie
- Gouden brevet indien men binnen de 9u00min finisht
- Zilveren brevet indien men binnen de 10u44min finisht

Categorie G1 : Heren tot 66 jaar
- 281 deelnemers in deze leeftijdscategorie
- Gouden brevet indien men binnen de 9u27min finisht
- Zilveren brevet indien men binnen de 11u16min finisht

Categorie G2 : Heren ouder dan 66 jaar
- 56 deelnemers in deze leeftijdscategorie
- Gouden brevet indien men binnen de 9u27min finisht
- Zilveren brevet indien men binnen de 11u16min finisht

Categorie H/T/I/J : Andere (Handisport / Tandem ...)
- 35 deelnemers in deze groep

In totaal zijn er dus 7705 deelnemers, en dit verspreid over een veertigtal nationaliteiten.  Gisteren zoomden we reeds in op enkele toppers alsook op de wielertoeristen uit het Waregemse.  Daarnaast zijn er uiteraard ook 'bekende' renners.  Zo komt dit jaar ook Rob Heirbaut, wetstraatverslaggever, aan de start.  Vorig jaar was prof Niko Eeckhout nog een opgemerkte verschijning.  Na een moeilijke passage op de Galibier verliet hij evenwel vervroegd de wedstrijd.  Voor Laurens Ten Dam daarentegen betekende La Marmotte, na zijn overwinning in 2003, dan weer het opstapje naar een volwaardig profcontract.

maandag 27 juni 2011

Countdown to la Marmotte : 5 days!

Vanaf vandaag zitten we in de laatste rechte lijn naar La Marmotte!

Voor velen is deelnemen aan La Marmotte de grootste uitdaging als wielertoerist.  Eénieder die zaterdagmorgen start in deze 5000 hoogtemeters tellende toertocht mag na afloop fier zijn.  Het bedwingen van de cols "Glandon - Télégraphe - Galibier - Alpe d'Huez" is een prestatie waar toch enige voorbereiding aan vooraf gaat.  Zij die de rit tot aan de voet van de Alpe fietsen krijgen een Marmotton-diploma.  Voor diegenen die als dessert ook 'Alpe d'Huez' verorberen wacht een Marmotte-diploma met een gouden, zilveren of bronzen randje.  Dit in functie van de gereden tijd, en rekening houdend met hun leeftijd.

Voor de pure cyclo-renners, vaak verenigd in teams zoals cycloteam.nl, grinta! gran fondo team, willier-veltec team... gaat het evenwel niet om dat diploma... Nee hier gaat het om een plaats bovenaan de uitslag. 

Wie mogen we zaterdag verwachten? 

Een eerste indicatie bracht hiertoe de recentst verreden cyclo 'Vaujany'.  Winnaar in een nieuw parcours-record werd Michel Snel van het (Willier-Veltec GranFondoTeam).  Bart Deurbroeck, Bart Van Damme & Kristof Houben werden respectievelijk 2e, 5e en 9e.  Op die wijze zetten ze het Grinta! GranFondoTeam ook op de Franse kaart.  

Ook de dames van beide cycloteams haalden hun gram : Edith Vanden Brande (Willier-Veltec) op het hoogste schavotje, en dit met Marjolein Truyers (Grinta!) aan haar zijde!

Wellicht wordt Nederlands ook zaterdag de voertaal op het podium.

In de Vaujany springt overigens ook het uitstekende resultaat van professor Hendrik Vos (23e) in het oog!

De kleuren van de Nieuwenhovespurters (Waregem) werden in die cyclo verdedigd door Dieter A : 91e plaats met een toptijd van 6u51min!  Hij verbeterde hiermee zijn tijd tov editie 2008 met ruim 16 minuten!

Dit belooft voor La Marmotte. 

De Nieuwenhovespurters treden er met een sterk trio aan : Zowel Dieter A maar ook collega's Stefaan N & Pascal W doen een gooi naar een topprestatie.   Mij lijkt het overduidelijk dat komende zaterdag voor het eerst Nieuwenhovespurter(s) La Marmotte - inclusief Glandonafdaling - binnen de 7u fietsen...  Sta me toe een gokje te wagen op 6u40!  Bjorn V en Bjorn N zullen wellicht net als ik vrij snel een eigen tempo zoeken en deze cyclo op een gematigder wielertoeristentempo afwerken.

Voor mezelf wordt het een vijfde deelname.   Ik hoop dan ook vooral gespaard te blijven van pech zodat ik ook deze keer de top van de Alpe kan bereiken.  En lukt het niet, tja dan komen we volgend jaar gewoon terug ;-)

Naast de Nieuwenhovespurters is er een ruime delegatie van de Leierenners.  In het verleden scoorden zij reeds meerdere malen top in deze cyclo, en dit zal nu niet anders zijn.  Vorige week stonden ze met Frédéric G nog op het podium in de Gran Fondo Eddy Merckx, dus ze zijn zeker in de winning-mood!

Het MerijenMarmotte team treedt aan met een vijfkoppige delegatie.  Na het samenfietsen tijdens La Chouffe denk ik dat wij ook in deze tocht een zelfde tempo zullen aanhouden, ... alleen zorgt de samenstelling van de startboxen voor een verschillend startuur.  We fietsen dus niet samen, doch dat belet niet dat er 's avonds niet samen kan worden nagekaart!

zaterdag 25 juni 2011

Countdown to La Marmotte : 7 Days!

Nog 7 dagen en de editie 2011 van 1 's werelds bekendste cyclo's, 'La Marmotte', gaat van start!

In december 2010 werden de inschrijvingen voor deze cyclo geopend, en korte tijd later opnieuw gesloten : met 7000 deelnemers uit ruim 30 landen werd het maximum snel bereikt.

Onder die deelnemers wielertoeristen van allerlei slag : één kenmerk hebben ze allen > Ze kijken reikhalzend uit naar volgende week en winnen allerhande informatie in.

Dit wordt nog maar eens bevestigd via deze blog : mijn verhaal 'La Marmotte 2010' wordt de jongste weken heel vaak bekeken.  In juni registreerde ik talrijke pageviews, 60% uit België - 40% uit Nederland (en voor de apple-fans : waarvan 20% via Ipad).

Vandaar dat ik via deze rubriek graag nog wat info bundel :

Leesmateriaal

La Marmotte : Mijn deelname in 2005
La Marmotte : Mijn deelname in 2007
La Marmotte : Mijn deelname in 2010

Videomateriaal

Een mooie film over de editie 2009 :


Een mooi promofilmpje van sportcommunication :


Afzien op La Marmotte :


Live-Tracking
Dit jaar kunnen supporters via live-tracking volgen (zie www.sportcommunication.com)
Het volstaat om jouw rugnr (dossardnr) te kennen en met ziet jouw passages aan
- Start
- Glandon (top)
- Glandon (afdaling)
- Valloire
- Galibier (top)
- Alpe (voet)
- Aankomst

Wie neemt er uit de ruime regio Waregem deel?
Ruime delegaties van de volgende clubs : Leierenners (Zulte) - Nieuwenhovespurters (Waregem) - Merijenniezere (Zulte-Deinze)
Maar ook enkele individuele wielertoeristen uit ondermeer Wakken, ...
Of toch een 20tal fietsers waarvan een grote delegatie verblijft op Les2Alpes.

Wanneer start wie?
7u00 : Nrs 0 > 2000 :
Indien je in 2010 La Marmotte binnen de 8u20 volbracht starten we samen met
Nieuwenhovespurters : Dieter A (213) - Stefaan N (222) - Bjorn V (737)
Leierenners : Olivier B
En uiteraard ruime delegaties van de cyclo-teams "willier-veltec" - "grinta! gran fondo" - ."Gaul.nl" - "Cycloteam.nl" - ...

7u30 : Nrs 2000 > 4000 :
Indien je in 2010 La Marmotte binnen de 10u00 volbracht
Quasi alle deelnemers die inschreven via www.velotour.be staan in deze startbox.  Onder hen ondermeer streekgenoten : Bart A (2901) - Torino D (2913) - Dieter D (2919) - Noppe L (2936) - Chris L (2945) - Wouter D (2921) - Dimitri D (2911) - Nico V (2991) - Kurt L (2946) - Jan C (2909)

7u50 : Nrs 4000 en hoger :
Indien je in 2010 La Marmotte in meer dan 10u00 reed, of indien je niet eerder deelnam
Nieuwenhovespurters : Bjorn N (6541) - Samuel R (5752) - Pascal W (6545)
Individueel : Hans V (7354) - Jan H (6293)
Merijenniezere : David D (4363) - Eric V (4364) - Steve R (4365) - Antoon V (4366) - Vincent M (4367)

Wanneer sta je best aan de start?
Schuif je een half uurtje voor de start aan dan sta je helemaal vooraan in jouw startvak.  Wacht je tot de laatste 10 minuten dan sta je helemaal achteraan. 
Helemaal op de eerste rij starten bezorgt je een (weliswaar minimum) tijdsnadeel > zij die na jou kwamen sluiten immers vlot bij jou aan, doch hun tijd registreerde wel iets later!

Hoe kleed ik me het best?
Vertrouw enkel de weersvoorspellingen van de dag voorafgaand aan La Marmotte.  Voorspellen ze een prachtige zomerdag, ... neem dan toch een extra windvestje mee.  Op de Galibier kan het behoorlijk fris zijn!

Tip voor de supporters?
Lees je dit als supporter, of heb je als deelnemers supporters langs de kant van de weg, misschien ook voor hen een tip >
Maak er ook een feest van, en moedig gerust iedereen luidskeels aan ;-)

Tijdsregistratie?
Bij de officiële tijdsregistratie wordt de afdaling van de Glandon geneutraliseerd. 

Laatste tip?
Haal tijdig jouw startnummer af (op vrijdag op Alpe d'Huez) en neem alle laatste instructies nog eens door (jouw exacte starttijd ...).  Enkel die informatie telt uiteraard! 

Aan allen veel succes, hou het voorzichtig en... vergeet niet te genieten!

zaterdag 18 juni 2011

Gran Fondo Eddy Merckx 2011

Begin 2011 schreef ik me blijkbaar als één van de eersten in voor deze cyclo.  Dit bleek alvast uit het me toegekende rugnummer : '6'.  En toch... stond het zo goed als vast dat ik deze gran fondo aan mij voorbij zou laten gaan :
1/ Het goede gevoel dat ik overhield aan de twee eerdere cyclo's 'Steven Rooks Classic' & 'GF Ardennaise' wou ik absoluut behouden.
2/ Opnieuw - als gewone wielertoerist - zo kort voor La Marmotte helemaal tot het uiterste gaan, is ongetwijfeld niet verstandig.
3/ De weersvoorspellingen 'veel wind - regen - buien - onweer' konden me ook al niet overtuigen.

Vrijdagavond was er dan de kentering : enkele weerberichten spraken dan toch over mogelijks droge periodes, ... en plots het besef dat bij niet deelname de site www.chronorace.be de letters DNF (Did not finish) naast mijn naam zouden publiceren...  Voldoende motivatie om ook tijdens dit weekend mijn wekker te verzoeken om vanaf 3u30 de StuBru-muziek de slaapkamer in te sturen ;-)

Omstreeks 6u30 kwam ik aan te Huy.  De mythische Muur van Huy fungeerde als zowel start- & aankomstzone.  De inschrijvingen verliepen vlot, zodat er tijd was om met enkele andere renners te spreken.  Bij de vroege vogels vooral fietsers uit de buurlanden (D - NL - Lux - Fra).  De aanwezigheid van fietsers uit Denemarken, Japan, VS en jawel zelfs Ethiopië onderstreepten het internationale karakter van deze wedstrijd.  Dit is uiteraard het gevolg van de opname van deze Gran Fondo tot de UCI-Worldcyclingtour.  Amateurs kunnen zich immers op één van deze manches kwalificeren voor hun WK.

Een uurtje later fietste ik de natte Muur van Huy behoedzaam naar beneden.  Na een periode van non-stop regen, nu toch even droog.  De startzone bestond uit diverse boxen : één prioritaire, en vervolgens een box per leeftijdscategorie, of een 7tal boxes samen.  Op de startbox van de dertigjarigen na nog niemand te zien... Lang stond ik niet alleen in de prioritaire box : al snel twee bekenden : Enerzijds Rob (van www.cyclobenelux.com) die opnieuw als reporter fungeerde, en Jean Vertongen (in de GF Ardennaisse winnaar in zijn leeftijdscategorie).  Nadat ook de renners uit ondermeer Veltec, Grinta! teams aansloten, kon ik ook nog even dag zeggen tegen Bruno Timperman, de pechvogel van de GF Ardennaise.

Naarmate de boxes zich meer vulden, werd er intenser commentaar geleverd door de speakers.  Ook hier speelde al het communautaire : een Vlaamse en een Waalse speaker gaven elkaar om beurt de micro door ;-)  Eens Eddy Merckx aanwezig kwamen de fotografen in actie.  Kort na half negen gaf de Kannibaal het startschot.

Na amper 5 meter startte de eerste beklimming : de 2km lange Long Thier, gemiddeld 7.1%.  Ik ervaar het tempo als verschroeiend hoog... te hoog... ik wil me niet laten kennen en poog in het spoor van ondermeer renners uit het Grinta, & Veltec-team zo snel mogelijk de top te bereiken...  Eénmaal boven bevinden we ons op een platteau, ik kom onmiddellijk tot de conclusie : Niet de regen, wel de wind wordt de spelbreker van de dag! 

Het peloton neemt inmiddels de volledige brede weg in, gelukkig worden we door nogal wat motards begeleid... auto's worden aangemaand zich op zij te plaatsen... De eerste waaiers worden gevormd, helaas de aandachtige lezer van deze blog weet het : dit is niet mijn ding.  In laatste positie - steeds tegen de wind in - is het continu harken om bij te blijven... Het tempo blijft naar mijn aanvoelen heel hoog, inmiddels stormen meer en meer renners over me heen...  Dit gaat me veel te snel, amper een 7tal km gefietst, en ik heb het gevoel dat mijn longen op ontploffen staan.  Ik startte veel, maar dan ook veel te snel.  Ik braak me de longen uit mijn lijf... ik fiets nog amper 20km/u en zie horden fietsers me zowel links als rechts inhalen... Tja, hier eindigt mijn GFEM!  Volledig opgeblazen bij de start...  Stoppen of niet... inmiddels neem ik de afdaling doorheen een bos alleen voor mijn rekening : ik schat dat de helft van het deelnemersveld - 990 dixit de organisatie - me inmiddels voorbij snelde... Plots zie ik Judith Visser op de grond liggen : in een geheel onnatuurlijke houding en roerloos!  Een teamgenoot in paniek aan haar zijde!  Na afloop vernam ik dat Judith naast diverse kwetsuren een drietal gebroken ribben heeft.  Alvast een spoedig herstel aan deze Veltec-renster!

Onder de indruk fiets ik verder, in gedachten verzonken ook... toch slaag ik er in om opnieuw mijn eigen tempo te ontwikkelen.   Toch maar verder fietsen dus, opgeven is geen optie!  De volgende helling wacht : de côte de France.  Bij de start had de garmin mijn hartslag niet onmiddellijk gedetecteerd... nu wel > ik fiets continu aan een hartfrekwentie boven mijn overslag.   Voor de vijftig kilometer die volgen één constante : bergop gaat het goed, bovengekomen probeer ik aan te pikken bij een groepje : ofwel weigert men rond te draaien, ofwel word ik uit de waaier gefietst... uiteindelijk komt het erop neer dat ik quasi continu alleen fiets.  Ik vervloek die hevige wind!

Op die wijze passeren de côtes de Berleur, Montfort, Fays, Lince & de Rouvreux de revue.  Na 63km kunnen we dan opdraaien voor Les Chambralles.  Net als twee weken terug is Rob hier.  Hij moedigt me aan... waarvoor dank!  Dit heb ik wel nodig!  

De passage die nu volgt is 60km behoorlijk vlak > of het ideale parcours voor een waaierkoers.  Alleen is het de kunst om in een waaier te geraken... Ik fiets met een vijftal overige fietsers, om beurten ronddraaiend tot ik op een stuk vals plat een peloton voor me zie uit fietsen... Ze lijken zo dichtbij... Ik waag me op de sprong en fiets hen uiteindelijk zo een 12km achterna.  Helaas 'Chasse Patatte'!  Ik geraak enkele keren tot op een 100tal meter maar nooit dichter...  Ik besluit me te laten inlopen door een achtervolgende groep, dit heeft immers geen zin.  Ik drink wat en eet... tot een persoon met een ligfiets me inhaalt... Tof, alleen ik had liever iemand gezien achter wie ik ook even kon schuilen... Even later dan toch twee fietsers, ik plaats me in hun spoor en samen gaan we voor het derde luik : opnieuw een deel met diverse hellingen : Les Côtes de Coutisse, Haut Bois, Bonneville, Aquesses, Bohisseau, Bousalle & Ahin worden ons voor de wielen geschoven...   Met telkens maximale hellingpercentages tot 12 à 20% wordt er veel geschakeld : tot ook mijn dura-ace me in de steek laat > vlot fietsen lukt enkel nog op 12-14 en 24-27... Het wordt dus een continue afwisseling tussen teveel souplesse, en teveel op kracht ;-)

Inmiddels ben ik aan het rekenen geslagen : We startten omstreeks 8u31, voor zover ik er in slaag om voor 14u50 de start te bereiken behaal ik alsnog mijn gouden brevet (voor leeftijdscategorie 40+ werd de limiettijd op 6u20 bepaald).  Dit lijkt me meer en meer haalbaar!  Dit geeft me vleugels en ik slaag erin om continu renners in te halen... geen groepen meer, er wordt nu echt in verspreide slagorde verder gefietst.  Uit de tijdsregistratie blijkt dat ik in het laatste anderhalf uur toch nog een 80tal fietsers opnieuw inhaalde!

Bij de meeste cyclo's zijn de laatste 5km een verademing : in dalende lijn naar de finish.  Niet nu : die verschrikkelijke Muur van Hoei is er nu nog > 1km lang, 27% maximale stijging.  Op deze Muur komt Paul De Jong naast me fietsen... Zo staan we samen op de foto bij Rob!

Uiteindelijk deed ik in 5u54min over de 176km (geen 173km zoals de officiële site aangeeft - waardoor ook hun gemiddeldes verkeerd zijn). 
Gemiddelde snelheid : 29.8km/u (30.1km/u tot aan de voet van de Muur).
Gemiddelde hartslag : 162 of 8 tellen onder overslagpols.

Ik ben supertevreden : ondanks de 2800 hoogtemeters was dit toch ook wel een waaierkoers - niet mijn ding - en toch slaagde ik erin om in dit selectief deelnemersveld 311e te eindigen.  De après nadien was dan ook tof!  Het was goed bijpraten met ondermeer deelnemers uit de GF Ardennaise, leden van wielertoerist.be (tof weerzien met Kneteman & Perico), de broers De Jong...  En al was er een onweersbui tijdens de podiumceremonie nadien was er toch volop zon op de muur van Huy!

Na het lezen van dit verhaal zin in wat beeldmateriaal?  Klik op dan volgende link voor het filmpje van Fons Moors : GF Eddy Merckx 2011

zaterdag 11 juni 2011

Les Boucles de la Semois

De club Nieuwenhovespurters heeft op Pinksterzondag een vaste afspraak in Tilff.  Sedert 2002 nam ik 7 maal in clubverband deel aan de klassieker Tilff-Bastogne-Tilff, en dit telkens voor de grootste afstand.  Niet alleen voor de club een traditie, ook voor mijn partner die tijdens deze edities steevast als clubfotograaf & volger optrad.

Dit jaar evenwel geen TBT.  Familiefeesten gaan voor, en zeker een communiefeest van ons jongste neefje!

Zo was het voor mij uitkijken naar een alternatief op hetzij zaterdag, hetzij maandag... De intensiteit van de familiale communiefeesten kennende vond ik het verstandig kiezen voor een rit 'The day before' ipv 'The day after'.  Zo kwam ik bij 'Les Boucles de la Semois' terecht.

Inmiddels voor de vierde maal op veertien dagen tijd stond ik omstreeks 4u30 's morgens vertrekkensklaar met als bestemming de Ardennen.  Na de vertrekplaatsen 'Hamoir - Maastricht - Houffalise' lag de start voor vandaag wat zuidelijker : Bertrix.

In de plaatselijke voetbalkantine werd ik warm onthaald en vervulde er de noodzakelijke inschrijvingsformaliteiten.  Wat me meteen opviel : geen drukke toestanden, een tiental fietsers verzamelden op datzelfde moment, doch opteerden voor hetzij de 140, hetzij de 170km.  Ik opteerde resoluut voor de 211km.  Met nog enkele weken voor de Marmotte wou ik absoluut nog één maal de kaap van de 200km overschrijden... en deze afstand op een relatief rustige wijze aanpakken : continu lage hartslag, en tijdens de klimmen tot net aan de overslag maar met aandacht voor een voldoende hoge trapfrekwentie.

Na even rondgespeurd te hebben of er geen groepen vertrekkensklaar stonden startte ik omstreeks half acht.  Een vrij goed gevoel in de benen, zodat ik er de eerste kilometers onmiddellijk de pees oplegde... nochtans kregen we na amper 6km reeds een 5km lange klim voorgeschoteld... een mooie training meteen!  Ik zag de hartslag stijgen, en herinnerde me mijn voornemen.  Ok, focus op de trapfrekwentie en rustig naar boven peddelen dan maar.  Een mooie afdaling volgde, en meteen opnieuw een klim van quasi 7 km lang : tot Fays-les-veneurs.  Wist echt niet dat we in België zo een lange klimmen hadden!  Ideale training!!

Tussen Oisy & Petit Fays kregen we opnieuw 2 mooie gestadige klimmen te verwerken, eigenlijk één constante in deze cyclo : veel klimmen, maar bijna steeds met stijgingspercentages tussen de 4 en 7%.  Echt aangenaam op wat klimritme op te doen.

Na 70km reden we Frankrijk binnen.  En opnieuw een fantastische klim in het bos : 6km lang, een extra lange Rosier dus...

Hierna daalden we van 450m tot 100m hoogte af.  Er volgden een dertigtal eerder vlakke kilometers.  Dit was stilte voor de storm : de komende dertig kilometer zaten opnieuw doorspekt met 6 hellingen.  In deze passage was het overigens echt genieten : fantastische uitzichten, maar ook heerlijke charmante dorpskernen.  Ik herinner me ondermeer het dorpje Rochehaut, even voor Poupehan.  Zag daar een heerlijk terrasje, waar quasi allen een mooie trappist voor hun neus hadden... Voor mij helaas geen trappist, nee ik diende me tegoed te doen aan de obligate sportdrank.

Overigens waren er op dit parcours vijf mooie bevoorradingen.  Telkens heel vriendelijke bediening, en een voldoende aanbod van drank, fruit, cake, koekjes en snoep!  Voor nauwelijks 4/5€ een prachtige organisatie.  Bovendien ook goed uitgepijld, want al kende ik de streek niet en zag ik geen fietsers voor (of na) mij > de pijltjes stuurden me perfect opnieuw naar Bertrix.

Voor meer klimkilometers was er een mooie passage te Bouillon, hier als uitzondering wel stijgingspercentages tot boven de 15%.  Dit begon nu toch wel echt door te wegen, ... en inmiddels werd de dreiging van het wolkendek met de minuut ernstiger... Hm, straks krijgen we hier nog behoorlijk wat regen op onze nek... Snel doorfietsen dus!

Ter hoogte van Dohan waren de eerste regendruppels daar.... twijfelen : blijf ik vasthouden aan het parcours van de 211km, of sla ik op km 160 af richting Bertrix om zo met 170km af te klokken.  Al snel neem ik de beslissing : ik zit geen 5u in de wagen om me door wat regendruppels te laten intimideren...

Uiteindelijk blijft het bij nauwelijks 5 minuten gedruppel, ... ik maakte gelukkig de juiste keuze.  Inmiddels begint de afstand toch wel te wegen.  Ben uiteindelijk al ruim 170km alleen op pad...  Alleen de parcoursbouwers hebben nog een pittige finale aan deze toertocht gebreid :  In de laatste 40km staan geen grote hellingen meer op het programma, maar is het een niet aflatende opvolging van korte klimmen en dito afdalingen...

Uiteindelijk fiets ik deze 211km, 3275hm aan een gemiddelde snelheid van 27km/u.  Rekening houdend dat ik deze maal niet vergat te genieten, de tocht alleen fietste, en tijdens meerdere passages wat inhield, op de hellingen niet voluit ging... best tevreden met deze prestatie!

En o ja, mij zien ze hier zeker terug : perfecte organisatie, prachtig parcours (geen enkele drukke weg, continu prachtige landschappen, sfeervolle dorpjes), goede en voldoende bevoorradingen...  Een aanrader!

zondag 5 juni 2011

Gran Fondo Ardennaise 2011

Aanvankelijk stond voor dit weekend de Tour de Namur op de agenda.  Ik liet deze toertocht van de cyclingtour uiteindelijk aan mij voorbijgaan en opteerde dan maar om aan mijn 2e cyclo in 4 dagen tijd deel te nemen : de GF Ardennaise.

Zo stond de wekker voor de tweede maal in dit verlengde weekend reeds om 3u30 ingesteld.  Iets na 4u00 kon ik uit de wagen twitteren dat ik onderweg was met 'Destination Hamoir'.  Een autorit van 2u30.  Een lange poos autorijden terwijl de twijfels door mijn hoofd spookten :
- Idioot om me zo snel na de Steven Rooks Classic, waar ik me de uitputting nabij fietste, opnieuw aan een cyclo te wagen?
- Als wielertoerist voel ik me weinig comfortabel in een groep, laat staan als cyclorenner in een peloton op een wellicht nat parcours met behoorlijk wat afdalingen...  Verantwoord?
- Wat als de weersvoorspellingen 'hagel en onweer' uitkomen?  De laatste keer dat ik in dergelijk weer fietste was tijdens de Waalse Pijl van 2005, toen lag ik twee weken later met een longontsteking in het hospitaal...

Aangekomen in Hamoir parkeer ik me, en zie in de wagens naast mij enkele fietsers hun ontbijt nuttigen.  Tussen de hevige buien door ga ik een praatje met hen maken... 'Dit is een echt mooie tocht, hier nemen veel renners, aangesloten bij nationale - en neven-bonden aan deel...'  De moed zinkt me in de schoenen : dit is geen cyclo als de andere waar ook veel wielertoeristen op afkomen... neen hier komen toch vooral specialisten op af.  Of geen spek voor mijn bek ;-)

Met een klein hartje ga ik me tussen de regenbuien door mijn inschrijvingspakket afhalen.  Voor mij werd nr 120 voorbehouden.  Uiteindelijk zouden 349 renners zich inschrijven.

Als ik opnieuw aan de wagen kom stopt het met regenen.  Ik laad de fiets uit de wagen en kies voor de Castelli-outfit.  Omstreeks 7u50 fiets ik naar de start.  Drie renners van Gaul.nl staan reeds op de eerste rij.  Vrij snel komen andere fietsers aansluiten : een ruime delegatie van Veltec, alle cyclo-renners van het Grinta-Team... Ik sta in heel goed gezelschap.  Tijd om met een aantal renners kennis te maken, ook Paul van Cyclobenelux tref ik aan.  Een tiental minuutjes voor de start komen de organisatoren.  Een minuut stilte voor Wouter Weylandt die vorig jaar nog deelnam aan deze Gran Fondo.

Omstreeks half negen verschijnt zowaar de zon door de bewolkte hemel, we kunnen starten!

De start is heftig : De Côte Xhoris brengt ons over 5km van 139m naar 246m boven de zeespiegel.  Stond ik bij de start nog vooraan, dan fiets ik aan de top zowat in honderdste positie...  wat voelt die linker quadriceps hard, pijnlijk aan...  Dit klimmen gaat helemaal niet, totaal niet hersteld!   Foert dan fiets ik deze rit maar als toertocht.  Ik laat me in de afdaling meeglijden met het peloton... doch stel vooral vast dat ik zowel links als rechts door tientallen renners wordt ingehaald.

Quasi 20km afgelegd, nu moeten we dicht bij de Chambralles zijn... de gemiddelde snelheid situeert zich op 34.5km/u, en dit ondanks de hoogtemeters in de start!  Oeps, iedereen draait rechtsaf, ja hier is de Chambralles... alleen dit lijkt de Molenberg wel in de RVV.  Ik zit inmiddels in zowat 250e positie en we moeten met zijn allen in de bocht voet aan de grond plaatsen.  Vooruit maar snel klein schakelen en opnieuw wat plaatsen proberen te winnen... o wat gaat dat goed, ik klim veel sneller dan allen rondom mij... doorbijten... ook die pijn aan de linker quadriceps verbijten... Dit komt nog goed!

Op de top van de Chambralles zie ik Rob van Cyclobenelux staan, ik roep hem toe en zet inmiddels verbeten door.  Na deze moeilijke klim vormen zich enkele pelotons : ik merk een grote groep (80? man sterk), gevolgd door een peloton van een 50?tal renners.  Samen met een tiental anderen poog ik aan te sluiten bij dit tweede peloton.  Helaas, daar is de volgende helling reeds : de Niaster.  Nu is het twijfelen : alles geven om alleen bij dit tweede peloton te geraken en me opblazen of toch rustig in dit groepje van een tiental blijven zitten.  De pijn aan mijn linkerbeen doet me kiezen voor het laatste.  Met deze groep beklim ik ook de Cote Warmonfosse, Xhierfomont en de Ancienne Barrière.  Telkens toch behoorlijk lange klimmen waarbij ik voor het kleinste verzet opteer... en zowaar de pijn verdwijnt.

Net voorbij de bevoorrading krijgen we de Cte Daisomont voor de wielen geschoven, ... ik voel dat ik eigenlijk harder kan dan de rest van het groepje.  De schrik voor de Stockeu weerhoudt me evenwel om hier weg te gaan, overigens zijn er nog 100km te fietsen!  Dan maar de Stockeu afwachten.  Uiteindelijk komt deze zware helling onverwacht.  Daar waar ik gewoon ben om voor deze klim linksop te moeten draaien, kom ik nu uit de andere richting.  Snel klein schakelen.  Inmiddels kom ik in het spoor van een Duits drietal : twee heren, één dame.  Deze dame, Hernold Katja, zou uiteindelijk later worden gehuldigd als eerste dame in haar leeftijdscategorie.  In de afdaling komt dit drietal opnieuw bij mij.  Ik slaag erin om in hun spoor te blijven, net als een vijftal andere fietsers.

Met dit achttal gaan we voor het vervolg van deze zware cyclo : De Logbièrme, Les Quartiers en de Cte de Werbomont overwinnen we in groep.

Ter hoogte van de Trou de Ferrières is er een nieuwe bevoorrading en krijgen we een extra energie-gel aangereikt.  Absoluut nodig want deze Trou de Ferrières is een lastige Ardennenhelling.  Inmiddels stel ik vast dat ik me beter en beter voel, dat de voorspelde regen volledig achterwege blijft en dat ik in de afdalingen minder en minder tijd verlies.  Ik voel me meer en meer in mijn sas. 

Niet euforisch worden, rustig blijven meefietsen met deze groep, dan zit een gouden tijd er wel in!  De laatste vijftig kilometer blijft overigens behoorlijk zwaar : nogmaals vier hellingen worden ons voor de wielen geschoven, bovendien is het ook iets meer opboksen tegen de wind.  Met ons achttal halen we diverse groepjes in... velen proberen bij ons opnieuw aan te pikken doch het gros houdt dit niet lang vol.

De laatste 5 km zijn een ware triomftocht : ik voel me zeker van de gouden tijd en uiteindelijk spurten we met ons achten nog naar de finish, of hoe de snelheid in deze laatste kms opnieuw boven de 35km/u uitstijgt.

Ik kom als 118e over de meet, en dit in een eindtijd van 5u37, 33e in mijn categorie.  Apetrots dat ik ook deze opdracht tot een goed einde bracht.   Quasi 3000 hoogtemeters over 170km overwonnen, en dit alles tegen een gemiddelde snelheid van 30.19.  Link naar het klassement van de GF Ardennaise 2011

Ik neem de cola light van de promo-girls graag aan, sla een praatje met enkele andere renners : Ondermeer een toffe kennismaking met Paul & Rob van Cyclobenelux, alsook een goede babbel met Wouter van drw.be.

Hier draait het cyclo-gebeuren rond : niet alleen de prestatie, maar ook de mogelijkheid om eens in een andere streek te fietsen, om met andere gepassioneerde fietsers een praatje te slaan!

Na het nakaarten en de uitreiking van de prijzen vertrek ik huiswaarts : nu wel in hevige regen en onweer!  Ter hoogte van Luik staan de tunnels inmiddels onder water zodat het uiteindelijk een autorit van 4 uur wordt.  Of hoe ik uiteindelijk langer in de wagen dan op de fiets zat ;-)

donderdag 2 juni 2011

Cyclo "Steven Rooks Classic"

De jongste jaren kent het wielertoerisme een continue groei.  In het zog hiervan groeit ook het aantal cyclosportieve (toer)tochten.  Alle informatie hierover is terug te vinden via de site www.cyclobenelux.com.  Deze site van broers Rob & Paul de Jong mag gerust als referentie inzake kennis in het cyclogebeuren worden omschreven!

Beide broers maken ook jaarlijks een overall-klassement op.  Hierbij houdt men rekening met de top drie prestaties van iedere cyclo-renner.  Voor 2010 realiseerde ik zo een 128e plaats (32e plaats in mijn leeftijdscategorie) in de Benelux.

Voor dit klassement houden zij rekening met de belangrijkste cyclo's uit Europa, waarvan ééntje uit Nederland : De Steven Rooks Classic - een toertocht met tijdsregistratie.

Bij mijn derde deelname stond ik opnieuw mooi op tijd in het startvak.  Zoals gebruikelijk wordt er vanaf 7u30 verzameld net voor de door het magazine 'Fiets' gesponsorde startboog.  Inmiddels interviewt de organisator enkele renners, ... en geeft hij duiding bij het te volgen parcours en het strenge optreden van de Belgische politie ;-)

Net voor 8u00 komen de prominenten dan aansluiten : Net als vorig jaar ondermeer Laurens Ten Dam en enkele jonge renners uit de Nederlandse selectie.

Omstreeks 8u00 laat Aart Vierhouten (voormalig renner en parcoursbouwer) Laurens Ten Dam het startschot geven.

In het spoor van Laurens overschrijd ik de mat van de tijdsregistratie, waarna we met een lange sliert renners in zijn zog blijven om de eerste kilometers over het fietspad op Nederlangs grondgebied af te leggen.  Hier en daar is het nog uitkijken naar de paaltjes, ...  maar al snel krijgen we de secundaire wegen.  Deze gaan gepaard met de eerste hoogtemeters van de dag.  Er is behoorlijk wat zijwind en ik probeer me mooi in het midden van de groep te nestelen.  Ik kijk om me heen en zie naast enkele referenties uit de Nederlandse schaatssport ook nogal wat renners van gaul.nl alsook enkele Veltec-deelnemers.

Een blik op de garmin zegt voldoende : snelheid evolueert - ondanks het geaccidenteerde parcours - quasi continu tussen 30 en 50km/u en mijn hartslag daalt niet onder de overslag! 

Inmiddels is het na iedere afdaling opnieuw spurten om mijn positie in de voorste gelederen van de groep in te nemen.  Het valt me op dat het tempo in deze aanvangsfase nog hoger ligt dan de editie van vorig jaar!

In deze groep komen mijn zwakke punten naar boven : achterop geraken na een afdaling en in de groep veel te veel in de wind fietsen.  Tja behendigheid zal nooit mijn sterke punt worden en al helemaal niet op smalle wegen op een platteau waar de wind vrij spel heeft.  We fietsen met zijn allen op het lint en in het grind!

Bij één van de bochten naar links kijk ik eens over mijn schouder en stel vast dat dit peloton toch wel nog een 200tal renners sterk is.   Na een 20tal kilometer komen we op een brede baan die stijl omhoog gaat - te vergelijken met een 'Nieuwe Kwaremont'.  Twee renners nemen de kop, het peloton fietst in druppelvorm omhoog.  Bij de twee renners ondermeer een Veltec-renner.  Ik zit in zowat 60e positie, plaats een jump naar voor en ontsnap samen met de twee kopmannen.  We nemen al snel een 50tal meter... dit is ongelooflijk hard zwoegen!  Hartslag daalt niet meer onder de 180!   Waarom?  Wel de Nieuwenhovespurters weten het : in grote groepen fiets ik niet graag, dus wil ik best wel meehelpen om de groep uit te dunnen... zelfs al offer ik hierbij veel te veel krachten op!

Hoedanook de inspanningen van ons drietal hebben het gewenste resultaat : de groep wordt uitgedund en we blijven met een 80tal fietsers over.  Opnieuw worden we smalle wegen opgestuurd... de renners rondom mij zijn overduidelijk het koersen gewoon, bijzonder gedreven en gebruiken hier en daar toch wel wat truken : getrek aan de shirts om toch maar uit de wind te zitten.  Nee dit is niet aan mij besteed, het tempo gaat me toch te snel.  Ik kijk om me heen zie enkele andere renners met een rood aangelopen gezicht, snot uit de neus.... ok, wellicht kan ik met deze renners een achtervolgend groepje vormen.

Uiteindelijk laat ik de eerste 50 renners fietsen en samen met een 7tal anderen vormen we een achtervolgende groep.  Samen met hen beklim ik enkele pittige hellingen : naast de 3.6km cte de Beaufays ook de 2.6km cte de Fraiture.  We blijven mooi in elkaars buurt... tot aan de lichten in het stadje voorafgaand aan La Redoute enkelen de rode verkeerslichten negeren.

Tja, dit gaat me te ver : ik blijf alleen achter ... en vloek uiteindelijk dat ik niet mee met hen het kruispunt dwarste.  Soit : verkeersveiligheid boven alles.  Tegen de wind in beukend bereik ik La Redoute.  Tja, nu maar op eigen tempo naar boven, geen krachten verspillen en met een beetje geluk word ik door een volgend groepje snel ingehaald.

Terwijl ik me niets aantrek van de tijdsregistratie op La Redoute en de filmcamera's die langsheen deze mytische helling zijn opgesteld sleur ik me naar boven.  Na de afdaling zie ik een renner na mij... Nu maar hopen dat het ook een deelnemer aan de SRC is!  Jawel, oef... niet meer alleen richting Maastricht.  Bovendien onderhoudt deze renner een heel mooi tempo en kan ik zijn wiel ook bergop houden.

Ter hoogte van de Cte de Foret komen we op het parcours van de 110km.  Steeds hoopgevend om veel meer renners op het parcours te zien, en we stomen hen op deze helling effectief voorbij... we spurten zowaar omhoog.  In de afdaling sluiten enkele renners aan.

Inmiddels hebben we 2/3e van het parcours afgelegd, 1500 hoogtemeters achter de kiezen... en in ruil krijgen we nu een behoorlijke Noord-Oostenwind als hevige spelbreker.  Hij blaast ongelooflijk hard!

Dit is bij momenten echt zwoegen om het tempo te handhaven, ... zeker als ik na een afdaling of enkele bochten opnieuw een 500meter dien te achtervolgen op mijn voorgangers.

Op 'Les Waides', 2.5km lang, 14% max, is de tweede tijdsregistratie opgesteld.  Opnieuw kunnen tijd en camera's me gestolen worden.  Ik stel me meer en meer de vraag of ik deze rit wel zal uitfietsen... Tja mijn wagen staat in Maastricht er zit niets anders op, en toch : ik ben compleet leeg, mijn rug doet ongelooflijk veel pijn, geen drinken meer bij mij... en de gemiddelde hartslag situeert zich net onder mijn overslagpols.  Nog een 40tal km fietsen...  Help!  Enig lichtpung : geregeld zie ik een renner die initiëel bij de kopgroep zat volledig uitgeteld langs de kant staan : krampen - uitputtingsverschijnselen - ... Iedereen heeft het dus lastig!

Tja op de tanden bijten dan maar... doch had ik toch niet beter mijn best gedaan om bij een klein groepje te blijven, ipv geregeld bij enkele individuele deelnemers te fietsen.  Gedane zaken nemen geen keer.... trappen en blik op oneindig dus!

We krijgen nog een afdaling onder een dik bladerdek voor de wielen geschoven, ... het wegdek ligt er slecht bij, ik zie geen steek... de dramatische beelden van de giro verschijnen opnieuw op mijn netvlies.  Ik denk aan Michael (wt.be-lid & schoonbroer van) met wie ik in 2007 de Freddy Maertens Classic fietste (beiden realiseerden we toen top 5).

"Waar ben ik mee bezig" bedenk ik!

Hoedanook ik kom heelhuids beneden en fixeer me opnieuw op het motto : blijven trappen en op die wijze Maastricht naderen!

De lijdensweg blijft lang : op het jaagpad langs de Maas blaast de wind in al zijn kracht en daarnaast krijgen we ondermeer ook nog de La Hallembaye voor de wielen geschoven.  Een eerder korte helling, maar na de helse tocht van vandaag : een echte kuitenbijter!

Eens in de straten van Maastricht gaat het opnieuw over fietspaden naar de finish.  Helemaal op het einde missen we nog even de overgang tussen 2 fietspaden zodat we nog over een verhoogd trottoir dienen te stappen. 

Volledig uitgeput kom ik na 5u35min opnieuw aan in Maastricht : 169km - 2300hm - 162 gemiddelde hartslag - 30.25 gemiddelde snelheid.

Ik leg me languit op één van de houten bank, en bel het thuisfront op : behouden aangekomen... maar wel total loss ;-)

De uitslag... och niet zo goed... had vandaag geen 'goede benen'.

Na opnieuw een autorit van 2u naar huis check ik de site van www.stevenrooksclassic.nl.  De tijden staan inmiddels vermeld op de site : toch nog 50e op 2852 deelnemers.  Hm, zo slecht was dit nog niet... nee ben echt tevreden!

Als ik het goed voorheb was Hans Nuyens eerste Belg : 15e.  Tja hij rijdt ook top20 in La Marmotte!

Alvast dank aan alle twitterfriends voor de aanmoedigingen voor-, en de felicitaties achteraf!