Nu deze tocht, na een jaar afwezigheid, opnieuw op de kalender stond was het dus evident dat ik opnieuw van de partij zou zijn.
Naast mij nog een drietal Nieuwenhovespurters : Bjorn N, Bjorn V & Stefaan N. Overigens drie A-leden die zich dit jaar voor een 1e keer aan La Marmotte wagen. Naast dit drietal sloot ook Robert aan.
Behoorlijk wat deelnemers die net zoals wij opteerden om nog voor 8u00 te starten. Zo konden we ons gedurende de aanloop laten meedrijven in één van de groepen. Deze rustige start liet ons tevens toe om wat bij te praten.
Na het verlaten van het pad langs de Schelde reden we richting St Maria Horebeke waar we meteen de eerste hellingen werden voorgeschoteld : Korsele & Pottenberg.
Was er een trage start dan fietsten we deze hellingen toch behoorlijk snel omhoog... en ook bij de beklimming van de Hellenhoek konden er slechts weinigen zich in ons spoor nestelen... We bleven dit hoge tempo onderhouden tot aan de eerste bevoorrading te Ronse.
Deze bevoorrading was op en top in orde : goed georganiseerd zodat ondanks de hoge opkomst een vlot aanschuiven aan het buffet mogelijk was. Net als tijdens de PVP Classic trof ik ook nu weer enkele fietsers van de Merijenniezere club aan.
In het tweede deel van deze toertocht werden ons vier hellingen voor de wielen geschoven : De Hoge Deurne als opwarmer voor Hameau des Papins. Deze klim is een goede km lang en kent een maximale stijging van 16% : niet echt mijn ding dus... zodat ik in het gezelschap van beide Bjorns naar boven fietste... om eenmaal boven gekomen niet alleen Stefaan terug te zien maar ook een tof aangeklede etixx-stand. Etixx bezorgde ons een extra energy-boost, ... maar toverde ook een glimlach op ieders gezicht! Hun 'hostessen' hadden zich immers bijzonder uitgedost :
Na deze extra bevoorrading zetten we koers voor opnieuw twee mooie hellingen : De Bourliquet en Les Monts. Aanvankelijk liet ik Stefaan als primus opnieuw rijden... tot ik halverwege de klim toch nog de sprong wou wagen... slaagde ik voor de top niet in de aansluiting dan gebeurde dit wel kort er na zodat we met ons tweetal ook Les Monts beklommen. We fietsten samen verder naar de volgende stop : in de Glorieux-school wachtte ons opnieuw voldoende fruit, cake, koeken en sportdrank. Ik trof er tevens Eddy & Wouter aan. Beiden zijn tevens actief op het net (blog - twitter - fb ...) zodat het leuk was elkaar face2face te treffen. Een aangename kennismaking!
Nog drie hellingen stonden er op ons schema : De Hotondberg en de Cote de Russeignies nam ik samen met Stefaan & Bjorn V. Beiden zijn echte kuitenbijters. Op deze laatste helling stond er overigens een fotograaf van wielertoeris.me
 |
| Davitamon Classic |
Hierna wachtten we even op Bjorn N om dan in sneltreinvaart koers te zetten naar Grijsloke. De snelheid daalde nu niet meer onder de 35km/u... en we kregen een lange sliert wielertoeristen in ons wiel. Ik vreesde dat dit kopwerk als resultaat zou hebben dat ik de drie clubleden vanaf Grijsloke zou moeten laten rijden... De benen lieten me evenwel niet in de steek zodat we met ons viertal opnieuw een hoge snelheid ontwikkelden en dus heel snel Huise bereikten.
Na deze laatste controlepost was het nog 10km fietsen naar Nazareth alwaar we met ons viertal konden napraten over deze uiterst geslaagde rit!
De digits : 140km - 1400hm - 31 avs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten