vrijdag 17 september 2010

Mont Ventoux Trip : Dag 3

Klim uit Sault

Gisteren schoven we met zijn allen aan het ontbijt aan in koerstenue. Deze ochtend ben ik de enige, ... hm... toch wat minder enthousiasme bij de overige collega's vandaag dus. Met opnieuw een bewolkte hemel, en wat gedruppel... niet geheel onlogisch natuurlijk.

Toch staan we omstreeks half tien met zijn allen klaar voor onze laatste beklimming van de Ventoux : Uit Sault naar de top.

Deze klim is de minst lastige van de drie. Tijden zijn ook van geen tel meer, en we fietsen de aanvangsfase in grupetto-tempo. Na een 7tal km versnelt Geert heel even en samen met hem neem ik afstand van de groep. Ik schakel een tandje bij en tot km 13 gaan we verder op een rustige hartslag. Nadien volgen 4 kms aan overslagpols met Geert in het wiel... en 2kms aan volle snelheid tot aan de plaats van afspraak : Chalet Renard. Ik kom er alleen aan... Nog geen spoor van de volgauto, zodat ik er maar even wacht. Geert komt er gezwind aan, en roept me toe dat hij onmiddellijk naar de top toerijdt nu hij in het juiste tempo zit. De volgauto rijdt inmiddels de parking op zodat ik deze boodschap nog naar hen overbreng en zet dan tevens koers naar het hoogste punt.

Ik pers een spurtje uit om Geert opnieuw in beeld te krijgen... In tegenstelling tot gisteren speelt de wind geen rol van betekenis zodat ik een mooi tempo kan ontwikkelen... ik kom bij Geert en ga er over, ... al snel beland ik in de mist. En ga op mijn élan verder tot aan de top.

Komt Geert kort na mij boven, dan is het toch behoorlijk lang wachten op Jo, Peter, Nico & Herbert. Vooraleer helemaal koud te krijgen daal ik snel af naar Bedoin.

Het stadje baadt inmiddels in de zon, zodat het er heerlijk vertoeven is.

De puntjes op de i

Na de lunch in Bedoin fietsen we in groep naar de voet van de Col des Abeilles. Tijdens deze negen km lange klim maken we er nogmaals koers van, en dit tot in Sault.

Ik wil bij deze nogmaals de puntjes op de i plaatsen en ga voluit, niet alleen tijdens de klim, maar ook tijdens de afdaling die er opvolgt. Uiteindelijk resulteert dit een voorsprong van een 12 minuten op de eerste achtevolger.

De digits van deze koers kun je nalezen op mijn garmin.

Bovengekomen nemen we plaats op een terras met een schitterend uitzicht op de Ventoux.




We bespreken niet alleen onze ervaringen van de voorbije drie dagen maar ook de eerste plannen voor 2011 krijgen vorm.

Dank aan de organisatoren voor weeral een perfecte trip!
Dank aan de begeleiders voor hun goede zorgen!
Dank aan alle collega's voor het fantastische gezelschap!

Mont Ventoux Trip : Dag 2 > Beklimming uit Malaucène

Na onze klimtijdrit nemen we de lunch te Malaucène : de kaart vertoont geen spaghetti zodat we met zijn allen de Lasagne laten voorschotelen. De tweede beklimming vanuit Malaucène volgt nu... Er schuiven donkere wolken over de streek zodat we quasi onmiddellijk na de maaltijd vertrekken. Met enkelen bedenken we dat dit te snel is, toch zit iedereen (Peter blijft bij Luc & Marc) 5 min later effectief op de fiets.

We zitten hier eigenlijk al 1.5km op de beklimming zelf, zodat ik eerst naar de start fiets om de volledige klim op de gps te registreren. De overige 7 wielertoeristen fietsen in 2 groepjes naar de top, en hebben respectievelijk 7 en 10 minuten voorsprong.

Ook deze klim kent een geleidelijk aanloop en al is de tijd nu van geen tel, toch wil ik zo snel als mogelijk de collega's inhalen...

De eerste 2km gaan goed, maar bij de derde km stijgt mijn hartslag opnieuw richting overslag. Tja opnieuw 9% stijgingspercentage... dit is de evidentie, alleen... nu heb ik al snel ongelofelijke buikkrampen : de lasagne is helemaal niet verteerd, en de met ajuinen gekruide saus blijkt mijn darmen tot hogere activiteit aan te sporen...

Aan de kant van de weg zie ik drie collega's staan, ze roepen me toe dat ze de klim laten voor wat ze is, "geen goed idee die lasagne" hoor ik ze zeggen... en kan dit laatste alleen maar beamen ;-)

Verder fietsen, ik wil deze kale berg ook van deze zijde beklimmen, Pascal D vertelde me dat dit de mooiste van de 3 beklimmingen is en wil er dus echt wel voor gaan.

Gelukkig volgen er nu een vijftal kms met minder steile kilometers, en haal ik ook de overige fietsers in.

Jo en Nico volgen in mijn spoor... tot km 9. Vanaf hier gaat het stijgingspercentage opnieuw boven de 9%. Nico haakt af. Jo roept me toe om niet meer te versnellen... Ik bedenk bij me zelf dat ik dit ook niet van plan was, de buikkrampen worden heviger... en ik vraag me af of er toiletpapier in de Espace aanwezig is... Maar ja nu kunnen we maar iets verder stoempen... Tussen km 9,5 en km 13, 5 blijft de weg met meer dan 10% (tot 13%) stijgen... het is harken, ... ik haal nog nauwelijks 50 pedaalomwentelingen en zie bij momenten een snelheid ad 8 km/u verschijnen.

Ook Jo heeft het moeilijk, toch komt hij nu af en toe naast mij fietsen... Hm, geen teken van zwakte tonen : Telkens een half wiel voor hem uit fietsen dan maar. Het valt me zwaar en ik ben blij als hij voorstelt om op het terras enkele kms voor de top even te wachten op de overige fietsers. Marc & Luc zijn er ook.

De buikkrampen zijn nu echt hevig, ... ik plaats de fiets tegen een hekken, en ben blij om even in een ligzetel tot rust te komen... Plots zie ik Nico in de verte, ik zwaai naar hem, hij ontwaart ons doch duidt aan dat hij verkiest om in één keer verder te fietsen tot aan de top. Ik ga naar binnen, ... even later ben ik er opnieuw klaar voor, de buikkrampen zijn verdwenen. Ik stel Jo & Geert, die ons ook vervoegde, voor om opnieuw te vertrekken. Zij opteren evoor om op Hans & Kurt te wachten.

Dan ga ik er maar alleen van door, en vind het jammer dat ik het profiel van deze klim niet ken. Uiteindelijk volgden er enkel een zestal kms, met stijgingspercentages tussen de 5 en de 9%. In tegenstelling tot deze ochtend hadden we bij deze laatste loodjes de wind in de rug zodat dit goed meeviel.

Bovengekomen vallen inmiddels de eerste regendruppels zodat ik me aansluit bij de eerder aangekomen Nico en samen met hem onmiddellijk afdaal naar Sault. Net als de overige afdalingen van de Mont Ventoux is deze niet echt gevaarlijk zodat ik kan genieten van deze afdaling en ook wat meer oog (dan deze ochtend) heb voor het monument van Tom Simpson.

Na een verfrissende douche heffen we een uurtje later met zijn allen het glas op alweer een geslaagde dag.

donderdag 16 september 2010

Mont Ventoux Trip - Dag 2 : Klimtijdrit uit Bedoin

Donderdagmorgen 16 september, 07u00 : De eerste zonnestralen vallen mijn kamer in familiehotel 'Le Signoret' binnen en wekken me... even omdraaien, en dan... het besef > dit is D-day!

Dit is de dag van mijn 4e fietsdoel van het jaar, na Steven Rooks, 3Ballons & La Marmotte wil ik vandaag een goede tijd voor de beklimming op de Ventoux realiseren. Marc wist me nu reeds drie weken lang te motiveren voor een scherpe tijd, ... toch wordt het geen sinecure : de verlofperiode zonder fiets, reeds 4 weken aan de antibiotica, ... en toch wil ik me voor een laatste keer in seizoen 2010 helemaal 'smijten'. Tijdsindicaties gebaseerd op mijn tijdritten op de Alpe & de Bonnette voorspellen 1u31 à 1u33. Ook collega-wielertoeristen Pascal D & Manfred voorspelden me een tijd ad 1u30 zodat dit mijn richttijd wordt!

Na het eenvoudige ontbijt verzamelen we met alle collega's aan de inmiddels vertrouwde Renault Espace. De sfeer blijft goedlachs, ... toch merk je dat er met wat meer precisie wordt gecheckt of de bandenspanning ok is, er voldoende drank, voeding aanwezig is.



De 2 begeleiders nemen 2 fietsers onmiddellijk mee naar Bedoin. Samen met de 6 andere fietsers volgt er voor mij een opwarming van 31km waarbij we toch 381 hoogtemeters (oa over de Col des Abeilles) overwinnen.

De startvolgorde voor deze klimtijdrit werd gisteren reeds bepaald :
10u00 : Kurt - Patriek
10u10 : Nico - Herbert - Hans
10U20 : Jo - Peter - Geert
10u25 : Johan
Deze startvolgorde werd zo berekend dat de begeleiders ons quasi samen aan Chalet Renard dienen te treffen.

Bij iedere start nemen onze twee begeleiders, Marc & Luc, een foto en vullen ze onze tijdrittabel in. Niettegenstaande we reeds medio september zijn is er een niet aflaten sliert van wielertoeristen die deze reus ook vandaag willen bedwingen. Zo blijft het een mooi schouwspel, ... ik drink inmiddels mijn bidons leeg, voldoende vooraf drinken lijkt me bij deze 25° aangewezen. Bij het vertrek van Nico, Herbert & Hans merk ik dat deze laatste de I-Pod meenam, ... gezien ik toch alleen zal fietsen volg ik zijn voorbeeld en haal deze apple gadget uit de rugzak.

Na de start van Jo, Peter & Geert voel ik dan toch wat stress... tja deze positieve adrenaline zal wel nodig zijn zeker ;-)

Korte tijd later telt Marc af, 1min, 50sec, 40sec, 30sec, 20sec, 10sec : ik druk de timers van flightdeck & garmin in, 5sec, 4,3,2,1... go...

De adrenaline ten top, al spurtend vertrek ik. Een te lange inhaalrace kon mentaal wel eens zwaar wegen zodat ik het voorgaande drietal zo snel mogelijk in het vizier wil en ga dus onmiddellijk volle bak. Ik zie vrij snel 44km/u op het schermpje verschijnen, ... dit gaat te snel bedenk ik, check mijn hartslag en stel vast dat deze zich - pas gestart - reeds net onder de overslagpols situeert...

Ik vertraag maar behoud de snelheid boven de 20km/u tot aan km 6, waar het bos start.

Er zijn inmiddels 16min voorbij en nu het stijgingspercentage stijgt naar de 10% toe laat ik de snelheid terugvallen rond de 13km/u. Ik zorg dat de trapfrekwentie boven de 60 blijft.

Ik haal enkele fietsers in en meen af en toe bij een bocht het drietal Jo, Geert & Peter te herkennen... dit geeft me moed, doch de weg die zich doorheen het bos kronkelt verhindert een goede zichtbaarheid zodat deze bevestiging toch lang op zich laat wachten... Terwijl Bryan Adams door mijn Ipod-oortjes schalt, en me verder opjut probeer ik uit te rekenen hoe snel ik die 5min achterstand logischerwijs kan goed maken...

Plots zie ik een fietser langs de kant van de weg... Tiens, ... dit is Peter... Hij roept me toe te snel gestart te zijn, ... Ik twijfel even al dan niet bij hem blijven... Doch ik krijg plots Jo in beeld, ... tja maar doorbijten zeker en straks aan de begeleiders vragen dat ze naar Peter komen zien... Ik zie Jo maar ook de overige collega's : ... quasi allen zitten hier midden deze beboste passage samen...

Even verder staan de begeleiders links van de kant van de weg : tijd voor een foto! Ik roep hen toe om bij Peter langs te gaan. Inmiddels krijg ik de laatste twee 'vluchters' voor mij te zien : Geert & Hans. Beiden geven een uitstekende indruk, ... één verrassing momenteel : eigenaardig dat Jo niet in het spoor van Geert kon blijven.

Het aanhoudende stijgingspercentage van 9 à 10% blijft doorwegen, ... en ik vraag me af waar Chalet Renard blijft. De Renault Espace komt langs mij rijden, Marc meldt me dat Peter opnieuw op de fiets zit... prima zo! Ik laat Geert, en even later ook Hans achter mij, ... en bedenk dat ik nu enkel rustig dien verder te fietsen. Oppassen voor de terugval! Ik kom dan als 1e boven, en zal hoedanook respectievelijk 5, 15, 25min voorsprong hebben... Of zit die 1u30min toch nog binnen mijn bereik?

Ik vermoed van wel : Na 1 uur ben ik immers het bos uit, zodat een half uurtje fietsen over de resterende 6km tot de top mogelijk moet zijn. Alleen, plots bemerk ik de bijzonder hevige wind... een echte spelbreker wordt dit : Ik zie een lange sliert van fietsers voor me. De weg naar de top is er één van recht voor uit, linksaf draaien, opnieuw recht voor uit, opnieuw linksaf... en zo verder. Op de stukken 'recht voor uit' hebben we de wind pal op de kop en lijkt de lange sliert tweewielers stil te staan... Hier had ik voor gevreesd, ... en kijk ik of de mannen na mij nog niet zie komen. Neen, ... dan maar voor mij uitkijken en turen naar die rood witte toren op de top.

De laatste kms van een col zijn me al zo vaak een lijdensweg geweest, ik herinner me mijn moeilijke passage op de Galibier, de Alpe van deze zomer, ... en houd de hartslag die zich nu reeds een uur rond de 180 situeert (toch 5 slagen boven de overslag) in het oog.

De Renault Espace haalt me opnieuw in, ... tof ze zullen tijdig boven zijn zodat mijn aankomst vereeuwigd zal worden! Daar waar ik denk dat ik nog ver van de top af ben, blijk ik plots de laatste bocht genomen te hebben... ik pers er nog een spurtje uit en rijd recht naar Marc & Kurt toe. De flightdeck gaf 1:29:55 aan. De Garmin die wat later werd afgeduwd : 1u30:10.

Ik ben supertevreden en in bewondering voor het landschap... ik hoor plots 'Desselgem' weerklinken, ik ga naar de wielertoerist die dit uitsprak en vraag of hij van Desselgem is.... Hij verklaart nader : 'Nee ik ben van de provincie Antwerpen, maar ik vertelde net tegen mijn vriendin dat ik tevreden ben van mijn tijd op de Ventoux, 1u42, en dat ik iedereen inhaalde en dat er slechts één iemand mij wist in te halen : hij was van Desselgem... dit stond op zijn fiets...' En plots herkent hij mij als de enige die hem wist in te halen...

Hoedanook geen tijd voor veel getriomfeer, want daar zijn de volgende collega's al : Jo komt als 2e over de top en realiseerde dus een zeer sterke remonte. Ook Hans, Geert volgen vrij snel :





Ook de overige collega's overschrijden snel de top van deze kale berg : Peter & Nico in 2u03. Patriek, Herbert & Kurt in 2u20. We zijn met zijn allen supertevreden, ... en zien dat het ook voor Marc & Luc een stressy 2 uur was... Dus snel afdalen naar Malaucène waar onze lunch wacht!

Herbeleef mijn beklimming van de Mont Ventoux uit Bedoin : via garmin

Mont Ventoux Trip - Dag 1

Op dinsdagavond 14 september staan we met drie fietsers klaar te Kortrijk. Drie echtgenotes klaar om ons uit te wuiven... Lichte stress, hoe benutten we de ruimte in de nieuwe wagen van Nico zo efficiënt mogelijk. Drie fietsen, reserve-wielen, materiaal, ... te veel sportvoeding, en uiteraard de gebruikelijke bagage : vrijetijds- & wielerkledij.

De Ford Galaxy blijkt ruimer dan vermoed, ... en 4 uur later kunnen we ook bevestigen dat hij comfortabel rijdt. We zijn in Troyes, onze 1e tussenstop. Hier slapen we uit. Alhoewel, ... eerst verzamelen met de overige deelnemers aan deze Mont Ventoux Trip. Naast de organisatoren Patrick & Kurt zijn onze begeleiders van het eerste uur, Marc & Luc, er ook opnieuw bij! Jo betreedt als laatste 'Le Val Moret'... Hij monstert éénieder, ... en steekt onmiddellijk het vuur aan de lont. Welke tijden worden er op de Mont Ventoux verwacht? Aanvankelijk geen grootspraak. Enkele uren later, na wat gerstenat geeft éénieder zich al wat meer bloot.

Woensdagmiddag 15 september omstreeks 16u : We checkten allen in in het hotel te Sault. Een Renault Espace fungeert nu als volgwagen : Marc & Luc krijgen drie frigoboxen met drinkbussen en nogal wat reservemateriaal/kledij in de bagageruimte achter zich.

Jo - kenner van de regio - ment de groep tot aan de voet van de Col des Abeilles. Deze opwarmer brengt ons een 400tal meter hoger boven de zeespiegel. Hier wil ik me toch al even testen, ... en ook even kijken waar de overige deelnemers zich conditioneel bevinden.

De trips naar Bourg d'Oisans (2008) en Barcelonnette (2009) leerden me dat Jo & Geert te duchten tegenstanders zijn voor de klimtijdrit op de Mont Ventoux. Dit jaar vervoegde Peter, ongetwijfeld de sportiefste - en ook jongste van het gezelschap -, ons en ik schat hem toch als grootste kanshebber op een Ventoux-toptijd in.

Vandaar dat ik hem wat jen, ... helaas hij laat zich niet overhalen en blijft in de grupetto mee fietsen. Dan maar resoluut naar de kop! Geert is er als de kippen bij om mij te volgen, ook Jo sluit aan... en jawel daar zijn ook Hans, Nico & Peter!

Mijn krachtenarsenaal toch niet teveel uitputten... En dus vooral klein trappen,... ik zie mijn trapfrekwentie stijgen tot 100... Ik hoor het gezwoeg achter mij... de garmin duidt inmiddels een trapfrekwentie van 105, 110, 115... 120. Ik kijk nogmaals achterom en merk een gaatje. Ik fiets door naar de top waar de begeleiders met het fototoestel in aanslag staan. Ik lach naar Marc, ... draai me om en zie Jo, Geert & Hans tevens de top bereiken. Ook de rest van het gezelschap is er snel en we plunderen een eerste maal de frigobox op zoek naar verfrissende drank. De thermometer geeft 28° aan.

Even verder draaien we rechtsaf en dalen af naar Flassan. We nemen ze gezwind en al gaat er even iemand off-road... we bereiken de voet zonder problemen. Jo neemt opnieuw de leiding en brengt ons naar de Gorges de la Nesque. Deze licht lopende helling brengt ons doorheen een wondermooi stukje natuur. Om beurten fietsen we even voorop om enkele foto's van de Gorges, en het gezelschap te nemen.


De honger naar de fiets blijft groot, en enkele kms voor de top plaatst Jo een versnelling... Oeps, even niet aandachtig, ik trap klein... snel groter schakelen en zelf dan maar ook versnellen. Geert volgt mijn voorbeeld. In geen tijd realiseerde Jo een voorsprong van een 150 meter. Dit gat dichtrijden lukt me niet zomaar... De hartslag stijgt boven de overslagpols uit : niet verstandig met wat morgen volgt (klimtijdrit Mont Ventoux) bedenk ik bij mezelf. Alhoewel blijven stoempen is nu eenmaal mijn motto... Ik schakel opnieuw bij en overbrug de kloof. Tja, nu zelf versnellen tot aan de top dan maar. Geert & Jo volgen in mijn spoor.

Hier bovengekomen nemen we enkele foto's. De sportdirecteurs van dienst hebben overigens ook oog voor de natuur en alles wat er zich bevindt.


De competitiedrift is nog niet gestild zodat er tevens in de afdaling naar Sault gekoerst wordt. Telkens een auto ons inhaalt glijden we mee in het zog en schiet de snelheid de hoogte in. We houden het voorzichtig, ... en fietsen met Sault in het vizier in groep verder. Tijd om bij te praten met Kurt, Patrick & Herbert. Het stadje Sault ligt 765m hoog en kijkt uit over de vallei zodat we bij het naderen van het hotel nog wat extra hoogtemeters verwerken.

Hoe leuk ook, deze rit leerde me niets nieuws. Jo & Geert bevestigden hun uitstekende conditie. Peter liet niet in zijn kaarten kijken. Naar mijn aanvoelen maakte Hans wellicht de grootste progressie tov 2008.

Nu naar het hotel, ... om tijdens de maaltijd ongetwijfeld enkele keren de Mont Ventoux omhoog te fietsen, ... in woorden althans ;-)

Digits : 61.12km - 2u26min - 25.10 km/u - 157 gem hartslag - 800Hm

dinsdag 7 september 2010

Eén week voor afreis naar Mont Ventoux

Vanaf volgende week woensdag verblijven we met 11 collega's, waaronder 9 fietsers, te Sault. Doelstelling is om er drie fietstrips te realiseren :

Woensdag
Sault-Col des Abeilles-Villes St Auzon-Gorges de la Nesque-Sault
1332HM
50KM

Donderdag
2xMont Ventoux Sault-Bedoin-Top-Malaucene-Top-Sault
3600 HM
120KM

Vrijdag
Sault-col de la Liguière-Gordes-Col de Murs-Bedoin-Col ND des Abeilles-Sault-Terras
1890 HM
110KM

De hoofdschotel wordt ons dus op donderdag voorgeschoteld... en uiteraard zijn er inmiddels gissingen over de te verwachten klimtijden op de Ventoux.

Het wordt mijn eerste kennismaking zodat een inschatting moeilijk is.

De snelste tijd ooit - Iban Mayo realiseerde tijdens een klimtijdrit in de Dauphiné Libéré van 2004 een tijd van 55min51sec - ligt niet in ons bereik...

Wellicht kunnen we ons beter richten op de 2u01min die ik via www.dekaleberg.nl terugvond :
- Prof wielrenners : gemiddeld 1u09min
- Beloften : gemiddeld 1u28min
- Geoefende wielertoeristen : gemiddeld 2u01min
- Fietsers : gemiddeld 2u42min

Andere sites gebruiken een eerder gereden tijd op Alpe d'Huez als indicatie >
- Een tijd van 55min op de Alpe zou voor 1u31 op de Ventoux staan
- Een tijd van 1uur op de Alpe zou voor 1u37 op de Ventoux staan
- Een tijd van 1u05min op de Alpe zou voor 1u43 op de Ventoux staan
- Een tijd van 1u10min op de Alpe wordt dan 1u51 op de Ventoux
- Een tijd van 1u15min op de Alpe wordt dan 1u59 op de Ventoux
- Een tijd van 1u20min op de Alpe wordt dan 2u07 op de Ventoux
- Een tijd van 1u30min op de Alpe wordt dan 2u23 op de Ventoux
- Een tijd van 1u40min op de Alpe wordt dan 2u39 op de Ventoux

Maar zoals ik uit diverse verhalen afleid : uiteindelijk zullen ook de weersomstandigheden (wind!) een belangrijke rol spelen... We zien wel! Bij deze trip gaat het hem uiteindelijk niet om de prestatie maar wel om de sfeer... Zo wordt dit een mooie afsluiter van fietsseizoen 2010.

zondag 5 september 2010

Nog 10 dagen voor de Mont Ventoux

In het vooruitzicht van de Mont Ventoux-trip werd dit weekend zowel op zaterdag als op zondag gefietst.

Op zaterdag zocht ik enkele heuvels in de Vlaamse Ardennen op. De hellingen werden telkens met een hartslag tot net onder de overslagpols omhoog gefietst. Tussen de hellingen was het rustig peddelen, alhoewel de aanwezige windkracht hier soms spelbreker was : Digits via garmin

Voor vandaag stond een clubrit naar Ieper op het programma. Omdat hier geen hoogtemeters te verdienen waren opteerde ik voor 1,5u intensief fietsen (dmv kopwerk), en 1,5u extensief fietsen (verscholen in de groep) : Digits via garmin

vrijdag 3 september 2010

Het Koning Boudewijnstadion

Twee vrijdagen na elkaar was het Koning Boudewijnstadion de locatie voor een sportmanifestatie :

Op 27 augustus was er de Memorial Van Damme. Ik was er getuige van het mooie afscheid van Cédric Van Branteghem. Naast Tyson Gay (100m) wist ook Blanca Vlasic zich in the picture van het publiek te plaatsen. Niet alleen omdat ze als enige over 2m sprong, maar vooral met haar continu gesticuleer naar het publiek... Hoedanook een mooie avond!


Vandaag was er de match 'België - Duitsland'. De sfeer in het stadion was prachtig, het Belgische team verdienstelijk, alleen : De Duitse Mannschaft ging met de overwinning naar huis... Nu maar hopen op winst in Turkije.

woensdag 1 september 2010

Nog twee weken voor de Mont Ventoux

De vakantie is weeral een herinnering... Af en toe is het nog even de sfeer oproepen, hunkeren naar de Italiaanse zon & keuken... maar met de drukte op het werk en met de start van het schooljaar is het snel terugvallen in het patroon van alledag.

Wat me op sportief vlak tegenvalt : met twee fietsloze weken bleek de conditie pijlsnel verdwenen!

Met de Mont Ventoux-Trip in het vooruitzicht ben ik voor de derde week op rij bezig met vrij intensieve trainingen. Voor vandaag was er mooi weer voorspeld, en kon ik ook nog een namiddag vrij nemen. Ideaal voor een mooie training doorheen Vlaamse Ardennen, Zwalm & de Tieltse regio.

De digits > via garmin